(update: για να δείτε το βίντεο πηγαίνετε εδώ)
**********************************************
Ομιλία του Ν. Κακλαμάνη, «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» (30-5-2007):
Η έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης δεν μπορεί να οριστεί με σαφήνεια. (…) Αυτό ταυτόχρονα φανερώνει ότι αποτελεί μία έννοια δυναμική, η οποία συγκλίνει στη διαπίστωση ότι οικονομική ανάπτυξη, κέρδος, κοινωνικές ευαισθησίες και ενδιαφέρον για το περιβάλλον δεν είναι έννοιες αντιφατικές και αντικρουόμενες. Στην ορθά εφαρμοσμένη της πρακτική η έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αποτελεί την πεμπτουσία του όρου συλλογικότητα. (…)
Στο πλαίσιο αυτό, η κοινωνία σήμερα φαίνεται να προσδοκά από τις επιχειρήσεις να προσεγγίζουν με ένα ευρύ πνεύμα την έννοια της κερδοφορίας και να λαμβάνουν υπ' όψιν τις ανάγκες της κοινωνίας μέσα στην οποία επιχειρούν. Δεν πρέπει να λειτουργούμε υποκριτικά. (…) Η μακροχρόνια και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη περνάει αναμφίβολα μέσα από τον σεβασμό στο περιβάλλον και στις μελλοντικές γενιές.
Η εταιρική κοινωνική ευθύνη αποτελεί παράδειγμα υγιούς νοοτροπίας και πρακτικής υπό την έννοια ότι αποδεικνύει ότι με αυτό τον τρόπο όλοι μπορεί να βγαίνουν κερδισμένοι. Και οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές. Και πάνω απ' όλα το περιβάλλον. (…)
Περιβαλλοντικός εφησυχασμός δεν επιτρέπεται πλέον να υφίσταται. Αν θέλουμε να κληροδοτήσουμε ένα βιώσιμο και υγιές μέλλον στις επόμενες γενιές οφείλουμε όλοι από κοινού να αλλάξουμε τους όρους του σήμερα. Και όπως συμβαίνει συνήθως με θέματα αλλαγής νοοτροπιών, η εκπαίδευση παίζει μείζονα ρόλο. (…)
Γιατί, όταν, για παράδειγμα, μιλάμε όλοι για το περιβάλλον δεν αρκεί να επιδεικνύουμε τις ευαισθησίες μας μόνο στα λόγια. (…)
4 σχόλια:
Λοιπόν αυτή η καραμέλα με την εταιρική κοινωνική ευθύνη με θύμωνε πάντα, από τότε που ανακαλύφθηκε. Την θεωρούσα πάντα το δεκανίκι του κράτους που, αφού οι εταιρίες έβγαζαν το φίδι από την τρύπα, επαναπαυόταν τον ύπνο του δικαίου. Ιδιαίτερα όταν βλέπαμε να εξαφανίζονται κονδύλια για το περιβάλλον και την κοινωνία..
Όταν τώρα ακούω την κορωνίδα του κατεστημένου να μιλάει για ΕΚΕ όχι μόνο θυμώνω, θέλω να του σπάσω τα μούτρα..
(Σόρυ κι όλας για τη γλώσσα)
Ένα πολύ ενδιαφέρον πρόσφατο ντοκιμαντέρ είναι το καναδικό "Corporation" (εδώ υπάρχει ολόκληρο online), που προσπαθεί να αποδείξει ότι η ίδια η εγγενής δομή των εταιρειών παρουσιάζει όλα τα βασικά γνωρίσματα μιας ψυχοπαθούς προσωπικότητας.
Σύμφωνα πάντως με τον δήμαρχο μας, οι «κοινωνικά υπέυθυνες» εταιρείες αποτελούν «την πεμπτουσία του όρου συλλογικότητα»!
ΥΓ. Πέρασα λίγο μετά τις δέκα απο το (πρώην) πάρκο. Η περιοχή μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο... άλλοι είναι αυτοί που θα'πρεπε να ζητάνε συγγνώμη, αλλά είναι απασχολημένοι με το να σπάνε τα μούτρα των κατοίκων.
Το ντοκιμαντέρ που λες το έχω δει. Η πεμπτουσία της συλλογικότητας βρίσκεται κατά τη γνώμη μου στην Κυψέλη, όχι όμως εκεί που κοιτάει ο δήμαρχος, αλλά στην αγορά της, που απειλείται από νομιμοποιημένους και μη φρουρούς της τάξης. Οι ίδιοι που σπάνε τα μούτρα του κόσμου :)
Α, μα και για αυτούς μίλησε ο Νικήτας, όσους συχνάζουν σε διαδηλώσεις, πορείες, κινήσεις πολιτών, στέκια μεταναστών, αντιρατσιστικά φεστιβάλ και άλλα τοιαύτα.. είναι λέει "περιφερόμενος θίασος"!
Δημοσίευση σχολίου