14.11.09

Χθες βράδυ στα Εξάρχεια

Φεύγοντας από το Άστυ, αφού είχαμε παρακολουθήσει - μετά από αρκετές αναβολές - τον «Κυνόδοντα», κατευθυνόμαστε προς Εξάρχεια στο καφέ του Χασάν, περνώντας από τη Χαριλάου Τρικούπη. Διμοιρίες των ΜΑΤ με αντιασφυξιογόνες μάσκες και πράσινες στολές είναι παρατεταγμένες στη διασταύρωση με Ναυαρίνου δίπλα σε μια κλούβα.

Δεν περνούν δέκα λεπτά αφότου καθόμαστε και ακούγονται κρότοι δακρυγόνων. Ένα κύμα αρχικά χαλαρό κι έπειτα πολύ πιο γρήγορο έρχεται προς το μέρος μας, κόσμος που καθόταν πιο πριν στο πεζοδρόμιο, στα γύρω καφέ ή στο πάρκο. Κάμποσοι σηκώνονται από τα τραπέζια δίπλα μας είτε για να δουν είτε για να την κάνουν. Που να μπλέκεις τώρα. Προς το τέλος, κάποιος τρέχει φορώντας κουκούλα τύπου ζαπατίστας˙ τα μάτια φαίνονται μέσα από το οβάλ περίγραμμα˙ από την κοψιά, το περπάτημα και το βλέμμα τον έκανες βία δεκαπέντε χρονών.

Αμέσως μετά, ακούγονται από μακριά δυνατά ποδοβολητά. Δεκαπέντε με είκοσι ματατζήδες καταφθάνουν φωνάζοντας και προσπαθώντας να τρέξουν με όση δυνατότητα τους δίνει ο βαρύς εξοπλισμός. Στο πέρασμά τους παρασέρνουν με τα πόδια και τις ασπίδες τους τραπέζια και καρέκλες. Από τον τρόπο που το κάνουν φαίνεται πως δεν πρόκειται για αδεξιότητα, αλλά εκδήλωση εκνευρισμού. Ρίχνουν κάτω το διπλανό τραπέζι. Μπουκάλια, ποτήρια και ένα τασάκι πέφτουν και σπάνε. Αποφασίζουν να σταθούν ακριβώς στη γωνία. Φωνές: «Ρεεεε μαλάκεεες», «Μη φεύγεις ρε μαλακιστήριιι, γύρνα πίσωωω». Κανείς δεν υπακούει στη σαφή εντολή του οργάνου.

Σε λίγο μια σχετική ηρεμία θα αποκατασταθεί. Οι καρέκλες έξω έχουν ψιλοαδειάσει. Μια φωτιά θα ανάψει σε έναν κάδο. Ο αέρας γυρίζει και φέρνει την κάπνα προς το μέρος μας. Φεύγουμε λίγο μετά τις δώδεκα, κάπου στα μισά της Σόλωνος χωριζόμαστε. Βάζω τα ακουστικά στα αυτιά και προχωράω˙ ένας σχετικά ασφαλής τρόπος προστασίας σε περίπτωση που πετύχεις διμοιρία να έρχεται προς το μέρος σου ψάχνοντας για «υπόπτους». Βρίσκομαι όμως στη στροφή Σόλωνος προς Πατησίων, διμοιρίες εδώ δεν έχω δει ποτέ.

Η ζωή κυλάει κανονικά. Οι κοπέλες με τις τσάντες περασμένες με στυλ στον ώμο τους, τις κοντές φούστες και το αρκετά έντονο βάψιμο είναι απόψε περισσότερες από κάθε άλλη φορά. Στέκονται στο πεζοδρόμιο και περιμένουν. Σε κόβουν με το μάτι και καταλαβαίνουν χωρίς να τους απευθύνεις τον λόγο, αν ενδιαφέρεσαι ή όχι. Από ευγένεια ή από συνήθεια παραμερίζουν για να περάσεις. Άλλωστε οι περισσότεροι πελάτες, αν όχι όλοι, έρχονται με το αμάξι τους˙ το έχεις δει εξάλλου˙ στάση, μια πόρτα ανοίγει κι η κοπέλα επιβιβάζεται, δεν παίρνει πάνω από πέντε δευτερόλεπτα. Η παρουσία τους στο πεζοδρόμιο έχει πάψει από καιρό να με σοκάρει, είναι προφανές άλλωστε ότι καμία «επιχείρηση-σκούπα» δεν πρόκειται να λύσει ούτε το βιοποριστικό πρόβλημά τους, ούτε τις σχέσεις εξάρτησης από τα κυκλώματα˙ το πολύ πολύ να μεταφερθούν αλλού τα στέκια τους.

Φαντάζομαι αύριο στον Τύπο ή κι από απόψε στο ίντερνετ ειδήσεις και σχόλια για τα «νέα επεισόδια», τις «άγριες νύχτες στα Εξάρχεια» και το «άβατο της ανομίας». Κάτι οξύμωρο όμως δεν υπάρχει στο σχήμα αυτό; Δύο τετράγωνα παρακάτω από το σκηνικό του κυνηγητού που θα βρεθεί στο επίκεντρο της επικαιρότητας, η πιάτσα λειτουργεί κανονικά, όπως συμβαίνει και με τις αντίστοιχες των ναρκωτικών κοντά στην Ομόνοια. Υποθέτω πως όποιος εμπνεύστηκε τη μετονομασία του Υπουργείου σε «Προστασίας» ίσως να μην είχε συνειδητοποιήσει και κάποιες άλλες ατυχείς υποδηλώσεις του όρου αυτού.

10 σχόλια:

silentcrossing είπε...

Βλέπω ότι είχες ένα συνηθισμένο βράδυ στην Αθήνα :)

Η αλήθεια είναι ότι η μισή αστυνομική δύναμη του λεκανοπεδίου έχει συσωρευτεί πια στα Εξάρχεια, την ώρα που στις υπόλοιπες περιοχές της πόλης μικροί και μεγάλοι εγκληματίες δρουν ανενόχλητοι (σε δύο μέρες είδα μπροστά μου τρεις ληστείες-η μία εξαιρετικά βίαιη, ένα μάχαίρωμα, γονείς να χτυπόύν τη μικρή τους κόρη γιατί δεν έφερε αρκετά λεφτά από την εργασία της σε καφετέριες του κέντρου, και φυσικά είναι περιτή κάθε αναφορά σε ναρκωτικά και πορενία). Επίσης να σημειώσω ότι δεν πολυβγαίνω πια σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου γιατί...φοβάμαι! (Άρα ούτε εμένα με προστατεύει ο υπουργός).


Το πρόβλημα είναι ότι συνηθίζουμε σιγά σιγά αυτή την κατάσταση, λες και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα να μην σε αφήνουν τα ματ να φας στο Χασάν ή διάφοροι περίεργοι τύποι αγνώστου προελεύσεως να σπάνε μαγαζιά στα καλά καθούμενα ή να πρέπει να κρυφετίς πίσω από τα ακουστικά για να κρυφτείς από τις διμοιρίες. Μπάχαλο...

(Αλήθεια, ο Κυνόδοντας πως σου φάνηκε;)

silent (από υπολογιστή με ασφάλεια περιεχομένου) :)

bunnysuicides είπε...

μου φαίνονται εξωπραγματικά όλα αυτά, εκτός τόπου κ χρόνου

(είναι ο κυνόδοντας μια απ' τις καλύτερες ταινίες που έχεις δει στη ζωή σου?)

ELvA είπε...

Γεια σου ΗC

Δεν μου φαινονται εξωπραγματικα αυτα αφου ετσι καπως ηταν παντα η κατασταση στα Εξαρχεια, απ οσο θυμαμαι...Απλα καποιοι δεν τη ξερουν, επειδη ειτε δεν πατανε εκει λογω φοβου, ή επειδη δεν τους αρεσει το ολο ...military
'κλιμα' που επικρατει. Oσο για
'προστασια',μαλλον ισχυει το ποιος θα μας προστατευσει απο τους...
προστατες;

Y.Γ
Τελικα αξιζει ο «Κυνόδοντας»;

χαρη είπε...

(χα χα, για τήν "προστασία" λέω...)

αλήθεια, έχω κι εγώ την ίδια απορία, για την ταινία

head charge είπε...

Καλά βρε παιδιά, από όσα έγραψα ο Κυνόδοντας σας έμεινε στο μυαλό; ;-)

@silent: μήπως τα τόσα που έχεις δει έχουν κάποια σχέση με τη δουλειά σου; Πολύ ακραία μου ακούγονται. Εγώ να σου πω την αλήθεια, έχω κάνει κάμποσες φορές μεταμεσονύκτιες διαδρομές στην Αθήνα περπατώντας (π.χ. Θησείο - Πλ. Αμερικής περνώντας από το «κακόφημο» Δημαρχείο) και δεν έχω πετύχει καθόλου άγρια σκηνικά. Λες τα ακουστικά τελικά να με σώζουν; :-p

@κουνέλι: εσύ είσαι μικρό και αθώο γι’ αυτό και σοκάρεσαι εύκολα... Καλά το δεύτερο ερώτημα από πού κι ως που σου ήρθε;

@Elva: ξέρω πολύ κόσμο που μένει Εξάρχεια κι εγώ περνάω πολύ συχνά από εκεί. Ότι παίζει να περάσεις το βράδυ στο τμήμα στα καλά του καθουμένου δεν είναι απίθανο, αλλά οι διάφορες τρομοϋστερίες και τα τηλεοπτικά στερεότυπα μοιάζουν να περιγράφουν τελείως άλλον πλανήτη.

@χάρη: στην αρχή το νέο όνομα του υπουργείου μου θύμιζε Όργουελ, αλλά τελικά αποδεικνύεται ακριβές: «προστασία»!

Σκεφτόμουν κάποια στιγμή να ανεβάσω ποστ για τις τελευταίες ταινίες που είδα, δεν έκατσα όμως ποτέ να το γράψω. Μιας και το ζητήσατε όμως, να σας πω για τον «Κυνόδοντα»: έξυπνη σύλληψη, καλές ιδέες, μου φάνηκε κάπως ημιτελής η εκτέλεση. Πειραματική γραφή, κινείται μεταξύ γκροτέσκου και νοσηρού. Αρκετό σεξ και βία που προωθούν την εξέλιξη της ιστορίας. Θα μου είχε αρέσει περισσότερο αν δεν υπήρχε όλο αυτό το hype με τα βραβεία και τις διθυραμβικές κριτικές, οπότε οι προσδοκίες δε θα ήταν μεγάλες. Αν ήμουν σινεκριτικός θα τις έβαζα μάλλον 2,5 αστεράκια (φσσσ, τύφλα να ’χει ο Δανίκας!).

Ανώνυμος είπε...

head μάλλον η μουσική μας αποσπάει την προσοχή από τον έξω κόσμο-τουλάχιστον όταν εγώ φοράω ακουστικά χάνομαι.

Αυτά που περιέγραψα δεν έγιναν βράδυ (με εξαίρεση τη μία ληστεία κοντά στη Βικτώρια)-έγιναν δύο συνεχόμενα πρωινά στον πιο κεντρικό δρόμο του Μεταξουργείου.

Αλλά το θέμα είναι αλλού: όντως η εγκληματιότητα έχει αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και διαίσθηση μου είναι ότι δεν θα μεταφερθεί η αστυνομία από τα εξάρχεια αλλά εν καιρώ θα αυξηθούν οι προσλήψεις αστυνομικών.

Ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν σ' αυτή την πόλη!

χαρη είπε...

Head μόνο και μόνο επειδή συμφωνούσαμε λίγο πολύ στα άλλα, απόρησα για την ταινία !
Στο μεταξύ είδα μερικές σκηνές και νομίζω ότι τα ελαττώματά της θα είναι αυτά που έχουν παγίως οι ελληνικές ταινίες "ποιότητας", κι αυτά που λες κι εσύ... Σενάρια που τα διαχειρίζονται μεν καλά οι σκηνοθέτες αλλά που εξαντλούνται (τό βλέπουμε όταν η ταινία πια έχει τελειώσει) στην ιδέα μιας "εξυπνάδας" ή ενός "ανέκδοτου" - αλλά μην συνεχίσω γιατί θα μιλάω (γράφω) για ώρες :)

head charge είπε...

@silent: άγνωσται αι βουλαί του υπουργείου...

@χάρη: να σου πω την αλήθεια, δε νομίζω ότι τα ελαττώματα - όπως τα είδα εγώ - της ταινίας μοιάζουν ιδιαίτερα με εκείνα της «τυπικής ελληνικής ταινίας». Είναι σαφώς πιο πρωτότυπη και άρτια. Μπορώ να καταλάβω δηλ. γιατί έκανε εντύπωση και βραβεύτηκε, προσωπικά τη βρίσκω ανώτερη π.χ. του «Αντίχριστου» του Φον Τρίερ. Ο φίλος με τον οποίο την είδαμε είχε πάντως ακόμα χειρότερη γνώμη.

χαρη είπε...

ok, θα πάω να τη δω !

head charge είπε...

ΟΚ, εμένα πάντως με άφησε κάπως απογοητευμένο βάσει των προσδοκιών, μη σε πάρω και στο λαιμό μου δηλαδή ;)