Αντιγράφω από τη στήλη του Τ. Τέλλογλου στο protagon.gr - οι υπογραμμίσεις δικές μου:
«Προς το παρόν, πάντως, αυτό που μπορεί να κάνει μία πολιτική ηγεσία από αστυνομικούς που «τρώνε» 99 σφαίρες, είναι να μην ικανοποιείται όταν επιστρέφουν καμμία. Και για να εξηγούμαστε: Η περίπτωση του φόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν βοήθησε στην διευκρίνιση των όρων χρήσης των υπηρεσιακών όπλων από τους αστυνομικούς. Αντίθετα τους περιέπλεξε. Ο νόμος για τη χρήση των υπηρεσιακών όπλων έχει την υπογραφή του Χρυσοχοΐδη από την προηγούμενη θητεία του. Είναι επαρκής. Αυτό που χρειάζεται είναι να δημιουργηθεί το πολιτικό κλίμα για την εφαρμογή του - από την Αστυνομία!» (Το ρίσκο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη)
«Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, η Ελληνική Αστυνομία πρέπει να δώσει μία απάντηση. Ίσως δεν πρέπει να είναι βιαστική αλλά πρέπει να είναι μία απάντηση. Φυσικά στην απάντηση θα δοθεί απάντηση από την «άλλη ομάδα» και σε αυτό τον «πόλεμο των απαντήσεων» πιθανόν να χαθούν ανθρώπινες ζωές» (Τι δείχνει η έκρηξη με στόχο τη Μαριέτα Γιαννάκου;)
Ο Τάσος Τέλλογλου έχει γράψει αρκετά άρθρα για τις έρευνες της Αντιτρομοκρατικής στην Καθημερινή, μεταφέροντας και σχολιάζοντας σενάρια, φήμες και πληροφορίες κατά το συνήθη τρόπο των αντίστοιχων ρεπορτάζ. Διαβάζοντας τα προσεκτικά, μπορεί κανείς να βρει ενίοτε ενδιαφέρουσες αλλά και ανησυχητικές λεπτομέρειες, π.χ. από το άρθρο της 18ης Ιανουαρίου μαθαίνουμε ότι η Αντιτρομοκρατική παρακολουθούσε συστηματικά την Αντιεξουσιαστική Κίνηση («Οταν η αντιτρομοκρατική είχε περισσότερο ανάγκη παρά ποτέ τις πληροφορίες, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 2008, βρισκόταν στο απόλυτο σκοτάδι και μάλλον αντλούσε πληροφορίες από τη δημόσια δράση μιας ομάδας όπως η Αντιεξουσιαστική Κίνηση»).
Από την αρθρογραφία του στο protagon δημιουργούνται όμως πολύ σοβαρά ερωτήματα: πώς ακριβώς θα δημιουργηθεί το «πολιτικό κλίμα» για την οπλοχρησία των αστυνομικών; Τι είδους «απάντηση», ενδεχομένως και βιαστική, είναι αυτή που «πρέπει» να δοθεί με αφορμή την παγιδευμένη κατσαρόλα έξω από το σπίτι της Μαριέττας Γιαννάκου; Και γιατί θεωρείται «φυσικό» να υπάρξουν θύματα, γεγονός που θεωρείται δευτερεύον μπροστά στην «ανάγκη απάντησης»; Προσπαθώ να καταλάβω αν παρεξηγώ το ύφος των άρθρων - μόνο σε εμένα ακούγονται κάπως ανατριχιαστικά όλα αυτά;
«Προς το παρόν, πάντως, αυτό που μπορεί να κάνει μία πολιτική ηγεσία από αστυνομικούς που «τρώνε» 99 σφαίρες, είναι να μην ικανοποιείται όταν επιστρέφουν καμμία. Και για να εξηγούμαστε: Η περίπτωση του φόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν βοήθησε στην διευκρίνιση των όρων χρήσης των υπηρεσιακών όπλων από τους αστυνομικούς. Αντίθετα τους περιέπλεξε. Ο νόμος για τη χρήση των υπηρεσιακών όπλων έχει την υπογραφή του Χρυσοχοΐδη από την προηγούμενη θητεία του. Είναι επαρκής. Αυτό που χρειάζεται είναι να δημιουργηθεί το πολιτικό κλίμα για την εφαρμογή του - από την Αστυνομία!» (Το ρίσκο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη)
«Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, η Ελληνική Αστυνομία πρέπει να δώσει μία απάντηση. Ίσως δεν πρέπει να είναι βιαστική αλλά πρέπει να είναι μία απάντηση. Φυσικά στην απάντηση θα δοθεί απάντηση από την «άλλη ομάδα» και σε αυτό τον «πόλεμο των απαντήσεων» πιθανόν να χαθούν ανθρώπινες ζωές» (Τι δείχνει η έκρηξη με στόχο τη Μαριέτα Γιαννάκου;)
Ο Τάσος Τέλλογλου έχει γράψει αρκετά άρθρα για τις έρευνες της Αντιτρομοκρατικής στην Καθημερινή, μεταφέροντας και σχολιάζοντας σενάρια, φήμες και πληροφορίες κατά το συνήθη τρόπο των αντίστοιχων ρεπορτάζ. Διαβάζοντας τα προσεκτικά, μπορεί κανείς να βρει ενίοτε ενδιαφέρουσες αλλά και ανησυχητικές λεπτομέρειες, π.χ. από το άρθρο της 18ης Ιανουαρίου μαθαίνουμε ότι η Αντιτρομοκρατική παρακολουθούσε συστηματικά την Αντιεξουσιαστική Κίνηση («Οταν η αντιτρομοκρατική είχε περισσότερο ανάγκη παρά ποτέ τις πληροφορίες, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 2008, βρισκόταν στο απόλυτο σκοτάδι και μάλλον αντλούσε πληροφορίες από τη δημόσια δράση μιας ομάδας όπως η Αντιεξουσιαστική Κίνηση»).
Από την αρθρογραφία του στο protagon δημιουργούνται όμως πολύ σοβαρά ερωτήματα: πώς ακριβώς θα δημιουργηθεί το «πολιτικό κλίμα» για την οπλοχρησία των αστυνομικών; Τι είδους «απάντηση», ενδεχομένως και βιαστική, είναι αυτή που «πρέπει» να δοθεί με αφορμή την παγιδευμένη κατσαρόλα έξω από το σπίτι της Μαριέττας Γιαννάκου; Και γιατί θεωρείται «φυσικό» να υπάρξουν θύματα, γεγονός που θεωρείται δευτερεύον μπροστά στην «ανάγκη απάντησης»; Προσπαθώ να καταλάβω αν παρεξηγώ το ύφος των άρθρων - μόνο σε εμένα ακούγονται κάπως ανατριχιαστικά όλα αυτά;
4 σχόλια:
Διαβάζοντας το κείμενο μου δημιουργήθηκε ακριβώς η ίδια απορία. Ποιο είναι αυτό το πολιτικό κλίμα; Χάους;
Ποιο είναι το κατάλληλο «πολιτικό κλίμα» μπορούμε εύκολα να φανταστούμε. Ποιοι είναι εκείνοι που «χρειάζεται να το δημιουργήσουν», είναι νομίζω το ερώτημα.
Μόνο σε σένα ; Χεντ, όχι δα !
Αυτό τό "περιέπλεξε" ειδικά, πολύ μέ περιέπλεξε
(τελικά αυτοί οι "τεχνοκράτες" τής ενημέρωσης πολύ μ' εκνευρίζουν...)
(αμ, κι οι άλλοι (τεχνοκράτες) θα μού πεις, τί κάνουν)
Χάρη, δηλώνω κι εγώ με τη σειρά μου περιπεπλεγμένος...
Δεν ξέρω αν είναι τεχνοκρατικό το ύφος, εμένα μάλλον έλλειψη ψυχραιμίας μου βγάζει (για να το θέσω με ήπιο τρόπο).
Νομίζω ότι το «αντιτρομοκρατικό ρεπορτάζ» ορισμένων ΜΜΕ βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τις πραγματικές επιχειρήσεις με δημοσιεύματα που χρησιμοποιούνται σαν τροχιοδεικτικές βολές για να μετρήσουν αντιδράσεις. Δες. π.χ. σημερινό ρεπορτάζ του Βήματος όπου χωρίς επιφυλάξεις ανακοινώνεται η «επιστράτευση ελεύθερων σκοπευτών» στην Αθήνα και τη μετέπειτα διάψευση από πλευράς αστυνομίας.
Δημοσίευση σχολίου