- Πολύς κόσμος, περισσότερος από τις τελευταίες χρονιές, βοηθούντος ίσως και του καιρού. Χαρακτηριστικά, το μπλοκ του Πολυτεχνείου, που βρισκόταν στην κορυφή της πορείας, τη στιγμή που έφτανε στο Σύνταγμα πηγαίνοντας αριστερά από τη Βουλή, το τελευταίο κομμάτι του έστριβε ακόμη από τη Σταδίου. Μπροστά μπροστά και κάποιοι φαντάροι με στολές ξηράς και ναυτικού.
- Τα συνθήματα αρκετά σποραδικά και κάπως ασυντόνιστα, συχνά ξεκινούσαν από μικρές παρέες. Οι περισσότεροι χαλαροί και με διάθεση για κουβέντα.
- Μεσήλικες και ηλικιωμένοι στέκονται ενίοτε στο πεζοδρόμιο για να δουν και να χειροκροτήσουν. Ακούω μια κοπέλα μπροστά μας να λέει στη φίλη της: «Ωχ, αυτή εκεί δεν είναι σαν τη Βίκυ Μοσχολίου;», «Μα καλά, η Μοσχολιού δεν πέθανε;». Στην κουβέντα μπαίνουν κι άλλοι της παρέας της που την πειράζουν.
- Φτάνουμε στην αμερικάνικη πρεσβεία ενώ έχει ήδη σκοτεινιάσει. Κάποιοι θα πετάξουν πλαστικά μπουκάλια στις κλούβες και στα ΜΑΤ. Ορισμένοι - κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας - ενοχλούνται και κάνουν παρατηρήσεις.
- Μένουμε πίσω μετά την αποχώρηση του μπλοκ του Πολυτεχνείου για να δούμε τους επόμενους. Ακολουθούν μπλοκ των υπόλοιπων σχολών και μετά σωματεία. Έπειτα πολιτικές οργανώσεις: τα δύο Μ-Λ, η Αντ.Αρ.Συ.Α. με μεγάλο μπλοκ, η ΟΚΔΕ, το ΕΕΚ και άλλες.
- Έπειτα φτάνει η Αντιεξουσιαστική Κίνηση με πανό που γράφει: «Ο Νοέμβρης ανήκει σε όλους. Ο Δεκέμβρης σε κανέναν». Τα ΜΑΤ, ενώ στέκονταν μέχρι τότε ακίνητα - προφανώς κατόπιν εντολής - ξεκινούν να τους ακολουθούν περικυκλώνοντάς τους από αριστερά και δεξιά, ενώ την ίδια ώρα ακούγονται μια-δυο κροτίδες να σκάνε. Βρισκόμαστε ανάμεσα στο μπλοκ και τα ΜΑΤ. Δίπλα μας μια μαμά με τις δύο κόρες τις, ηλικιακά η μια περίπου στις μεγάλες τάξεις του Δημοτικού, η άλλη στις αντίστοιχες του Γυμνασίου. Η μικρή έχει αρχίσει να πανικοβάλλεται. Φορώντας μαντήλι γύρω-γύρω από το πρόσωπό του βγαίνει κάποιος μέσα από το μπλοκ και απευθύνεται στη γυναίκα: «κυρία, αυτούς εκεί να φοβάστε, αυτούς» και δείχνει τα ΜΑΤ. «Αγόρι μου, 47 χρόνια έχω στους δρόμους, μη μου λες εσύ τώρα ποιους να φοβάμαι». Η μεγάλη κόρη δυσανασχετεί και αυτή με τη σειρά της: «μαμάα, πάμε να φύγουμε», «κάτσε, παιδάκι μου, θέλω να δω την πορεία». «Χέστηκα τι θέλεις εσύ μαμά, εγώ θέλω να φύγουμε!» - και όντως την κάνουν προσεκτικά.
- Μετά, θα περάσουν τα μπλοκ του Συνασπισμού, πολλά και διαφορετικά. Μεγάλο το μπλοκ της νεολαίας Συν. Ακολουθούν εκείνα των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν γνώριζε κανείς ότι η ΔΕΑ και το «Κόκκινο» προέκυψαν από διασπάσεις του ΣΕΚ, θα μπορούσε να το καταλάβει από το γεγονός ότι κι οι τρεις κουβαλάνε και χτυπάνε ταμπούρλα.
- Μεσολαβεί ένα κενό κι από απόσταση έρχεται ένα μεγάλο μπλοκ ΠΑΣΠ-ΠΑΣΟΚ. Διατηρούν αλυσίδες, ενώ δεκάδες χοντρά καδρόνια είναι στα χέρια των ακριανών της περιφρούρησης χωρίς ούτε καν τα προσχηματικά σημαιάκια που διαθέτουν τα αντίστοιχα της ΚΝΕ. Στο παρελθόν είχαν γίνει αρκετά πεσίματα στο συγκεκριμένο μπλοκ και τώρα φαίνεται ότι έχουν πάρει τα μέτρα τους. Στα συνθήματα τους ακούγεται ένα για «Ενωμένη Αριστερά», αλλά και το μάλλον κωμικό «Σήκω Αντρέα, να δεις τη νεολαία».
- Κάπου εκεί αποφασίζουμε να αποχωρήσουμε, η ώρα πλησιάζει οχτώ. Το ΚΚΕ φαίνεται στον ορίζοντα, τα μπλοκ του θα είναι σίγουρα πολλά και μεγάλα, αλλά λόγω της περιφρούρησής τους θα είναι πολύ δύσκολο να καταφέρουμε να περάσουμε απέναντι πριν ολοκληρώσουν το πέρασμά τους.
- Στο μετρό επικρατεί μια σχετική αναστάτωση, διμοιρίες βρίσκονται γύρω από την είσοδο στους Αμπελόκηπους.
- Φτάνοντας σπίτι, μαθαίνω ότι λίγο αργότερα αποφάσισαν να κλείσουν την είσοδο του μετρό, ενώ εκπλήσσομαι όταν διαβάζω ρεπορτάζ που αναφέρονται σε 277 (!) προσαγωγές, όταν η πορεία ήταν η πιο μαζική των τελευταίων χρόνων και χωρίς να έχουμε αντιληφθεί το παραμικρό από παρατράγουδα.
- Τα συνθήματα αρκετά σποραδικά και κάπως ασυντόνιστα, συχνά ξεκινούσαν από μικρές παρέες. Οι περισσότεροι χαλαροί και με διάθεση για κουβέντα.
- Μεσήλικες και ηλικιωμένοι στέκονται ενίοτε στο πεζοδρόμιο για να δουν και να χειροκροτήσουν. Ακούω μια κοπέλα μπροστά μας να λέει στη φίλη της: «Ωχ, αυτή εκεί δεν είναι σαν τη Βίκυ Μοσχολίου;», «Μα καλά, η Μοσχολιού δεν πέθανε;». Στην κουβέντα μπαίνουν κι άλλοι της παρέας της που την πειράζουν.
- Φτάνουμε στην αμερικάνικη πρεσβεία ενώ έχει ήδη σκοτεινιάσει. Κάποιοι θα πετάξουν πλαστικά μπουκάλια στις κλούβες και στα ΜΑΤ. Ορισμένοι - κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας - ενοχλούνται και κάνουν παρατηρήσεις.
- Μένουμε πίσω μετά την αποχώρηση του μπλοκ του Πολυτεχνείου για να δούμε τους επόμενους. Ακολουθούν μπλοκ των υπόλοιπων σχολών και μετά σωματεία. Έπειτα πολιτικές οργανώσεις: τα δύο Μ-Λ, η Αντ.Αρ.Συ.Α. με μεγάλο μπλοκ, η ΟΚΔΕ, το ΕΕΚ και άλλες.
- Έπειτα φτάνει η Αντιεξουσιαστική Κίνηση με πανό που γράφει: «Ο Νοέμβρης ανήκει σε όλους. Ο Δεκέμβρης σε κανέναν». Τα ΜΑΤ, ενώ στέκονταν μέχρι τότε ακίνητα - προφανώς κατόπιν εντολής - ξεκινούν να τους ακολουθούν περικυκλώνοντάς τους από αριστερά και δεξιά, ενώ την ίδια ώρα ακούγονται μια-δυο κροτίδες να σκάνε. Βρισκόμαστε ανάμεσα στο μπλοκ και τα ΜΑΤ. Δίπλα μας μια μαμά με τις δύο κόρες τις, ηλικιακά η μια περίπου στις μεγάλες τάξεις του Δημοτικού, η άλλη στις αντίστοιχες του Γυμνασίου. Η μικρή έχει αρχίσει να πανικοβάλλεται. Φορώντας μαντήλι γύρω-γύρω από το πρόσωπό του βγαίνει κάποιος μέσα από το μπλοκ και απευθύνεται στη γυναίκα: «κυρία, αυτούς εκεί να φοβάστε, αυτούς» και δείχνει τα ΜΑΤ. «Αγόρι μου, 47 χρόνια έχω στους δρόμους, μη μου λες εσύ τώρα ποιους να φοβάμαι». Η μεγάλη κόρη δυσανασχετεί και αυτή με τη σειρά της: «μαμάα, πάμε να φύγουμε», «κάτσε, παιδάκι μου, θέλω να δω την πορεία». «Χέστηκα τι θέλεις εσύ μαμά, εγώ θέλω να φύγουμε!» - και όντως την κάνουν προσεκτικά.
- Μετά, θα περάσουν τα μπλοκ του Συνασπισμού, πολλά και διαφορετικά. Μεγάλο το μπλοκ της νεολαίας Συν. Ακολουθούν εκείνα των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν γνώριζε κανείς ότι η ΔΕΑ και το «Κόκκινο» προέκυψαν από διασπάσεις του ΣΕΚ, θα μπορούσε να το καταλάβει από το γεγονός ότι κι οι τρεις κουβαλάνε και χτυπάνε ταμπούρλα.
- Μεσολαβεί ένα κενό κι από απόσταση έρχεται ένα μεγάλο μπλοκ ΠΑΣΠ-ΠΑΣΟΚ. Διατηρούν αλυσίδες, ενώ δεκάδες χοντρά καδρόνια είναι στα χέρια των ακριανών της περιφρούρησης χωρίς ούτε καν τα προσχηματικά σημαιάκια που διαθέτουν τα αντίστοιχα της ΚΝΕ. Στο παρελθόν είχαν γίνει αρκετά πεσίματα στο συγκεκριμένο μπλοκ και τώρα φαίνεται ότι έχουν πάρει τα μέτρα τους. Στα συνθήματα τους ακούγεται ένα για «Ενωμένη Αριστερά», αλλά και το μάλλον κωμικό «Σήκω Αντρέα, να δεις τη νεολαία».
- Κάπου εκεί αποφασίζουμε να αποχωρήσουμε, η ώρα πλησιάζει οχτώ. Το ΚΚΕ φαίνεται στον ορίζοντα, τα μπλοκ του θα είναι σίγουρα πολλά και μεγάλα, αλλά λόγω της περιφρούρησής τους θα είναι πολύ δύσκολο να καταφέρουμε να περάσουμε απέναντι πριν ολοκληρώσουν το πέρασμά τους.
- Στο μετρό επικρατεί μια σχετική αναστάτωση, διμοιρίες βρίσκονται γύρω από την είσοδο στους Αμπελόκηπους.
- Φτάνοντας σπίτι, μαθαίνω ότι λίγο αργότερα αποφάσισαν να κλείσουν την είσοδο του μετρό, ενώ εκπλήσσομαι όταν διαβάζω ρεπορτάζ που αναφέρονται σε 277 (!) προσαγωγές, όταν η πορεία ήταν η πιο μαζική των τελευταίων χρόνων και χωρίς να έχουμε αντιληφθεί το παραμικρό από παρατράγουδα.
4 σχόλια:
πολύ παρατηρητικός Χεντ ! (εγώ είδα την πορεία απ' τον κομπιούτερ μου)
Το επεισόδιο με την Μοσχολιού και την κυρία με τα κοριτσάκια, λιαν διδακτικό
Πρόσεξα τούς στρατευμένους (χωρίς κουκούλες αυτή τη φορά)
(προσωπικά δεν νομίζω ότι η σχετική "μαζικότητα" φέτος οφειλόταν...στον καλό καιρό : μάλλον άλλοι καιροί έχουν (ξανα)πλησιάσει)
Νά, πιχι, το σύνθημα "ο νοέμβρης ανήκει σε όλους, ο δεκέμβρης σε κανέναν", λέει κατά τη γνώμη μου και αλήθεια και ψέματα μαζί : ούτε ο νοέμβρης "ανήκε" σε κανέναν (τότε), και τώρα, επίσης, θα μπορούσε να ειπωθεί (εγκυρότατα πιστεύω) ότι ο "δεκέμβρης ανήκει επίσης σε όλους" - μόνο που πρέπει να περάσουνε κι απ' αυτόν 30 χρόνια για να το καταλάβουμε;
φιλιά
Δεν ξέρω γιατί, αλλά βρήκα κάτι το ανατριχιατικά αστείο στην πρόταση:
Αν δεν γνώριζε κανείς ότι η ΔΕΑ και το «Κόκκινο» προέκυψαν από διασπάσεις του ΣΕΚ, θα μπορούσε να το καταλάβει από το γεγονός ότι κι οι τρεις κουβαλάνε και χτυπάνε ταμπούρλα!!!
(το άλο με τα καδρόνια το βρήκα-για ακόμα μία φορά- απλά ανατριχιαστικό...)
Ώστε να μην πιστέψω τα «Νέα» που λένε ότι η συμμετοχή ήταν μικρή; Τι μου λέτε;
(τι γιατρέ μου; να μην διαβάζω τα Νέα;)
ΥΓ. δεν μπόρεσα να βρω το λινκ!
@χάρη: σίγουρα η μαζικότητα δεν οφειλόταν τόσο στον καιρό, απλά έχουν υπάρξει χρονιές που η πορεία γινόταν υπό βροχή...
@silent: από ό,τι γνωρίζω υπήρχαν ιδεολογικές και τακτικές διαφωνίες, που σίγουρα όμως δεν αφορούσαν τον ρόλο των ταμπούρλων!
@δύτη: το «λίγο» και το «πολύ» είναι σχετικά μεγέθη, είχε σίγουρα περισσότερους από άλλες χρονιές. Ένα πρόβλημα πάντως είναι ότι η πορεία γινόταν με αποκλεισμένους όλους τους γύρω δρόμους σε μια μεγάλη περιφέρεια κι έτσι δεν μπορούσε να έρθει να την δει σχεδόν κανείς περαστικός, μόνο όσοι είχαν βάλει εξαρχής σκοπό να συμμετάσχουν.
Δημοσίευση σχολίου