15.11.09

μικρά (9) - διάλειμμα

Όσο κι αν αναγνώριζα μεγάλες δόσεις ταλέντου και ευρηματικότητας στη Μαλβίνα Κάραλη, θυμάμαι ότι πάντοτε πάγωνα ακούγοντας τις εθνικιστικές της κορώνες (για τα «Σκοπιανά» και την «Τουρκιά»). Αν ένα από τα βασικά στοιχεία του χιούμορ είναι ο αυτοσαρκασμός, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κοινωνική σάτιρα που δε χτυπάει, αλλά χαϊδεύει τα εθνικά στερεότυπα και τις αντίστοιχες βεβαιότητες (γι’ αυτό π.χ. η Ελληνοφρένεια είναι σήμερα απείρως ανώτερη του όποιου Λαζόπουλου).

Αφορμή για όλα τα παραπάνω, το πρόσφατο ανέβασμα στο youtube μιας σειράς από αποσπάσματα παλιών εκπομπών της (1997) στο «Σκάι», όπου μπορεί κανείς να βρει κάμποσα διασκεδαστικά στιγμιότυπα.

Ο Κώστας Καραμανλής απευθύνεται μέσω βίντεο στον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματος στο συνέδριο του ’97. Η καζούρα της Μαλβίνας στον νέο επίδοξο αρχηγό αναδημοσιεύτηκε σε πολλά μπλογκ.



Ο Βύρων Πολύδωρας είχε φανερώσει από τότε το πηγαίο ταλέντο του στην επιθεώρηση, διεκδικώντας κι ο ίδιος την αρχηγία. Στο σημερινό σκηνικό της διαδοχής, τον αντίστοιχο comic relief ρόλο έχει αναλάβει ο Παναγιώτης Ψωμιάδης.



Ο Γιάννης Πρετεντέρης το πρωί κατακεραυνώνει τις «αδράνειες και τις αγκυλώσεις» της πολιτικής, πλέκοντας το εγκώμιο του Κώστα Σημίτη και το βράδυ εκσφενδονίζει μπουκάλια στο γήπεδο. Το συγγραφικό του πόνημα «η Δεύτερη Μεταπολίτευση» (κάτι σαν τις «δέκα μέρες που άλλαξαν τον κόσμο» σε εκσυγχρονιστική εκδοχή - δείτε σχετικά 1,2) επανακυκλοφόρησε πρόσφατα από το Βήμα στη σειρά «Ιστορικά Ντοκουμέντα του 21ου αιώνα».


******************************


Ο Γιάννης Ζουγανέλης πάλι, μολονότι έχει φθείρει ίσως ανεπανόρθωτα την εικόνα του με την υπερέκθεσή του σε εβδομαδιαίες τηλεοπτικές εκπομπές και σπαταλήσει το ταλέντο του σε μπόλικα κρύα ανέκδοτα, μπορεί μία στο τόσο να πετύχει στιγμές πραγματικά έξυπνου χιούμορ. Σατιρίζοντας τον Γιάννη Αγγελάκα είναι σίγουρο ότι δεν επιλέγει έναν εύκολο στόχο˙ κρίνοντας με βάση τα αρκετά θυμωμένα σχόλια θαυμαστών του δεύτερου στο youtube, το σκετς πέτυχε την αποστολή του.



******************************

Ένα από τα πιο ευφυή είδη σάτιρας είναι εκείνο όπου ο πρωταγωνιστής υποδύεται μια διαφορετική περσόνα από την αρχή μέχρι το τέλος, κάνοντας τους άλλους να αναρωτιούνται αν παίζει ένα συγκεκριμένο ρόλο σαν ηθοποιός ή όντως πιστεύει όσα λέει. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι π.χ. ο εξαιρετικός Stephen Colbert του Comedy Central - αυτόν θυμήθηκα διαβάζοντας το μπλογκ των «αντιεξουσιαστών του ΠΑΣΟΚ» (τσεκάρετε και τα ονόματα ορισμένων από τους τελευταίους blog followers).

******************************

Η εκδίκαση της μήνυσης κατά του Λύο Καλοβυρνά από τον μητροπολίτη Πειραιώς γίνεται αυτή τη βδομάδα. Σχετικά άρθρα στο 10% και στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου. Συστήνω ανεπιφύλακτα το «Πλαθολόγιο λέξεων» - για ένα άλλο δείγμα του ταλέντου του Λ. Καλοβυρνά, δείτε και το γκέι κόμικ «Στη μέση ο Μανώλης»: εδώ βρίσκονται συγκεντρωμένα και τα 26 επεισόδια.

10 σχόλια:

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Να πω την αμαρτία μου; Προσπάθησα να δω το τρίτο και το πρώτο (κατά σειρά) από τα βιντεάκια της Μαλβίνας και τα βρήκα αφόρητα, πολύ βαρετά. Το τρίτο το σταμάτησα μάλιστα λίγο πριν από το τέλος. Κι όμως, μερικά γραφτά της μου είχαν αρέσει. Ίσως κακογέρασαν οι εκπομπές αυτές. Ίσως κακογεράσει και ο Λαζόπουλος -σε 12 χρόνια μπορεί το Τσαντίρι να μη βλέπεται. Παρεμπιπτόντως, με την Ελληνοφρένεια συνήθως γελάω πολύ, καμιά φορά μέχρι δακρύων.

head charge είπε...

Για το «Τσαντήρι» δε νομίζω ότι θα χρειαστεί να περάσουν 12 χρόνια για να ειπωθεί αυτό! Ήδη νομίζω ότι δύσκολα μπορεί να απομονωθεί πάνω από ένα πεντάλεπτο ουσιαστικού χιούμορ από το σύνολο κάθε εκπομπής, που πλέον προσπαθεί να βγάλει γέλιο σχεδόν αποκλειστικά μέσα από παλιά ανέκδοτα και βίντεο με τηλεμαϊντανούς κι άλλους εύκολους στόχους, ενώ το πολιτικό σχόλιο θυμίζει περισσότερο κήρυγμα. Κρίμα, γιατί προσωπικά θεωρώ ότι ο Λαζόπουλος είχε σε παλιότερες εκπομπές του παρουσιάσει δείγματα πραγματικά σπινθηροβόλου χιούμορ.

Τώρα, για τη Μαλβίνα, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν με εξέφραζε το πολιτικό της κριτήριο που θύμιζε όλο και πιο έντονα Καραμπελιά˙ δεν είναι τυχαίο ότι στα τελευταία της η κριτική στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ εκφραζόταν -μέσα από εφημερίδες όπως η «Βραδυνή» και η «Χώρα»- σε αναφανδόν στήριξη του Καραμανλή. Πάντως, επειδή ήμουν ακόμη σχολείο όταν προβάλλονταν οι παραπάνω εκπομπές, τα βίντεο έχουν και μια, ας πούμε, νοσταλγική αξία.

Για την Ελληνοφρένεια, συμφωνούμε απόλυτα.

Α, παραλίγο να το ξεχάσω, θερμό καλωσόρισμα!

χαρη είπε...

γεια σου Χεντ, επειδή συμφωνώ λίγο-πολύ μαζί σου στα υπόλοιπα θα διαφωνήσω (ελαφρώς)(ή βαρέως ; ) για τήν "ελληνοφρένεια" - εντάξει, κι εγώ γελάω όπως κι εσύ σε μερικά (ο "τσολιάς" όμως είναι αφόρητα και βαρετός και κακόγουστος και, συνήθως, αξιολύπητα αμήχανος) αλλά ξέρεις, επειδή πιστεύω ακριβώς κι εγώ ότι η σάτιρα δεν πιάνει (και δεν πιάνεται) αν δεν απευθύνεται στον εαυτό μας πρώτα, εγώ έχω προσέξει (πέρα από τήν - συνηθισμένη άλλωστε στην χώρα αυτή - αμορφωσιά τών δημοσιολογούντων (τούς έχω "πιάσει" τούς ελληνοφρενείς να μην ξέρουν ποια έγραψε τά "ανεμοδαρμένα ύψη" (λεπτομέρειες θα μού πεις - ακριβώς αυτό λέω κι εγώ) ( http://www.simiomatariotexnon.gr/mypost.php?ider=45 )
αυτό που έχει όμως κυρίως (για μένα ε ; ) σημασία είναι να αντέχουμε να κοροϊδεύουμε όχι μόνο τα "εθνικά" "μας" αλλά και τα "κομματικά" μας : τα παιδιά κνίτες είναι και δεν το κρύβουν - ε, όχι και ότι δεν το βλέπουμε...

Νίκος Σαραντάκος είπε...

χάρη, μπράβο, κι εμένα ο τσολιάς σπανιότατα μ' αρέσει, ενώ με την υπόλοιπη Ελφρ. γελάω πολύ.

head charge είπε...

χάρη, τη θυμάμαι την ανάρτησή σου και ετοιμαζόμουν τότε να σου αφήσω και σχόλιο, για την ακρίβεια σου χρωστάω σχόλια για 3-4 ποστ τόσο στις τέχνες όσο και στους κήπους, μπορεί να τα γράψω όλα μαζί κάποια στιγμή...

Είναι γνωστό ότι ο Καλαμούκης κατεβαίνει με την παράταξη του ΚΚΕ στα συνδικαλιστικά των δημοσιογράφων και μπορώ να πω ότι όντως αναλογικά του χαρίζεται. Αν ξεψάχνιζε π.χ. και τις δηλώσεις τις Αλέκας με τον ίδιο τρόπο που κάνει για άλλες περιπτώσεις, θα έπρεπε να είχε επισημάνει αρκετές ρουκέτες. Πάντως, σάτιρα έχουν κάνει και στο ΚΚΕ και ιδιαίτερα πετυχημένη, νομίζω. Θέλω να πω, μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι κνίτες!

@χάρη + 40άκο: Ο Τσολιάς και αμήχανος και ελαφρώς χοντροκομμένος είναι, αλλά να σας πω κι εγώ την αμαρτία μου... έχω γελάσει αρκετές φορές μαζί του π.χ. στην ατάκα που πετάει στον Κ. Χατζηδάκη την ώρα που συμμετέχει συμβολικά στην αναδάσωση: «άντε να μεγαλώσει, να το πουλήσουμε κι αυτό»!

Ανώνυμος είπε...

Ο Καλαμούκης κνίτης;νόμιζα ότι οι κουκουέδες δεν έχουν καθόλου χιούμορ...

Ρίξτε π.χ. μια ματιά στην απάντηση του Ριζοσπάστη για το άρθρο του Δημοκίδη στη Λάιφο:

http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=7/11/2009&id=11494&columnId=161

τόσο χαμηλά ούτε η Αυριανή δεν θα έπεφτε...

Y.G. χάρη εγώ να δεις πόσα σχόλια σου χρωστάω-αλλά είπαμε με τα ωράρια μου και το μέγεθος των αναρτήσεων σου, τις κάνω copy-paste σε word και τις διαβάζω στο στρατόπεδο. Μέχρι να βγω και να σου απαντήσω έχεις ανεβάσει άλλη :(

Ανώνυμος είπε...

Δεν βλέπω σχόλιο για το Ζουγανέλη. Κεντάει!

χαρη είπε...

(από χάρη συγκινημένη π ο λ λ α π λ ώ ς καταρχάς) : δεν μού χρωστάτε τίποτα για όνομα τών θεών βρε παιδιά! Όχι ότι δεν τις θέλω τις γνώμες σας, αλλά...χαλαρά : είμαι εξίσου ασυνεπής εξάλλου, κ α ι με τούς δύο... :) :)

και επί τού θέματος (και επί τροχάδην) :
Head δεν ήξερα για τον Καλαμούκη ιδιαίτερα - ό,τι γνώμη σχημάτισα τήν σχημάτισα από τό...έργο τους : είν' αλήθεια ότι τό συγκεκριμένο δεν το'χα δει (δεν τούς παρακολουθώ ανελλιπως...) και όντως ήταν πολύ πετυχημένο, αλλά η κριτική τους στο κκε είναι σαφώς σπανιότερη απ' ό,τι στον σύριζα πιχι. Από κει έλεγα ό,τι έλεγα... Επίσης έχω διασκεδάσει πολύ (και πολλές φορές) - μόνο...μετά το πέρας τού έργου - με τις διαμάχες για το πώς θα φαίνονται τα ονόματά τους, την ώρα που πέφτουν οι τίτλοι... Αν είσαι λίγο εξοικειωμένος με τη δουλειά δλδ, το βλέπεις - και είναι εξόχως διασκεδαστικό... Πρέπει να'χουνε γίνει μάχες...

Σιωπηλέ, έχω συνταχτεί και εγώ με την απορία σου, αυτό να λέγεται...

Νίκο (πού με θυμήθηκες...έχουμε χαθεί - αν κι εγώ σέ θυμάμαι και σε θυμήθηκα και εσχάτως - και κάποιος μ' έβρισε και για τη δημοτική κιόλας στο ανάλογο...) αν θυμάσαι τον "χάρο με το δρεπάνι", αυτός νομίζω ήτανε πολύ καλύτερη ιδέα... αλά δεν "μιλούσε" φαίνεται σε πολλούς...

Νίκος Σαραντάκος είπε...

χάρη, ο Χάρος δύσκολα γίνεται δημοφιλής :)

Πάντως, να πω κάτι' επειδή τον καιρό της Μαλβίνας δεν έβλεπα τηλεόραση, τώρα συνειδητοποίησα ότι αυτή η μορφή εκπομπής όπως η Ελληνοφρένεια ή το Τσαντίρι (δηλαδή: βάζω αποσπάσματα από άλλες εκπομπές και τα σατιρίζω), η οποία κυριαρχεί στις μέρες μας, είχε ξεκινησει από τη Μαλβίνα, ίσως και παλιότερα.

head charge είπε...

@silent: από όταν προανήγγειλε ο Άρης Δ. στο enteka ότι θα ασχοληθεί με τον Ριζοσπάστη, ήμουν σίγουρος ότι ένα τέτοιο σχόλιο θα ακολουθούσε. Επειδή, λόγω του πατέρα μου, που τον αγοράζει συχνά, έχω ξεφυλλίσει τον «Ρ» αρκετές φορές, έχω διαπιστώσει ότι δείχνει πραγματικά «μηδενική ανοχή» σε όσους του κάνουν οποιαδήποτε κριτική ή πιστεύει ότι τον θίγουν, ανεξάρτητα από το πόσο καλοπροαίρετοι είναι. Αφορά αυτό το γενικότερο «ουγκ» που βγάζει το ΚΚΕ προς τα έξω. Πάντως με τις κατά παραγγελία μαφιόζικες λογικές προστασίας και επίθεσης της Αυριανής δεν είναι συγκρίσιμο.

@δύτη: Ο Ζουγανέλης, πίστευα ότι θα αρέσει λιγότερο από όλα :)

@χάρη & Νίκο: Για τον Χάρο που έπαιρνε από πίσω ηλικιωμένους κρατώντας το «Νέο Ασφαλιστικό» λέτε, ε; Είχε όντως πολύ γέλιο!