23.2.09

Children of the revolution (The Observer)

In Greece, the insurgents have been given a collective name, the koukouloforoi - the hooded ones, because they hide their faces with balaclavas, gas masks, crash helmets and Palestinian keffiyehs to conceal their identity, but also as protection against the regular soakings with tear gas. But what if the violence of the koukouloforoi is not "mindless", as Prime Minister Costas Karamanlis put it, but mindful? What if their contempt for society, politicians and consumerism has a lexicon that is not just revolutionary dogma? And, as the authorities in Bulgaria, Iceland and Latvia failed to ask before the riots came their way, and Britain has so far failed to ask: what if it happens here?

Alexis Grigoropoulos was shot dead at the corner of Messolongiou and Tzavela streets, but the signs above the shrine to the dead boy now call both thoroughfares Alexis Grigoropoulos Street. Football scarves, candles and flowers are laid at the spot, at which people linger in silence. There are thousands of messages and tributes. To quote a few of them is to articulate the mood: "Let beauty bloom from your blood"; "You hold your head up just enough to see the sky"; "And we go on, but we won't go slow, we'll put up such a fight. Keep your head high, kiss your fist, and touch the sky. It is not too late."

The corner is in an alleyway of a quarter of Athens called Exarchia, described by visiting reporters as a "ghetto" of "self-styled anarchists". As a neighbourhood, Exarchia is more complicated than that. It resembles the Lower East Side of Manhattan: a vortex of alternative culture, lifestyle and politics, but with more political edge, peppered by fancy bars and bistros, so that elegant, non-rioting couples might venture out for a daring date by crossing the triangular square - in which youths huddle around fires and where riot police patrol their quarry - in search of some nice gastro bar.

Από άρθρο των Ed Vulliamy & Helena Smith στον Observer (22.02.2009).

Μια εξαιρετική πολυσέλιδη ανταπόκριση που δημοσιεύτηκε στον mainstream (non-tabloid βέβαια) βρετανικό τύπο. Περιλαμβάνει δηλώσεις από πανεπιστημιακούς, ακτιβιστές και διαδηλωτές, από συζητήσεις στο Nosotros, αλλά και από μέλη της Original 21 (!), μαρτυρίες από διαδηλώσεις, αναφορές στο γενικότερο ιστορικό-πολιτικό πλαίσιο, στην υπόθεση της επίθεσης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, αλλά και στους αριστερούς “non-sympathetic to the December uprising” όπως o “1973 veteran, Dimitris Hadzisokratis” και το “powerful Communist Party”!

Κάποια μικρά λάθη δεν αποφεύγονται, αλλά αποτελεί μια από τις καλύτερες καλύψεις των γεγονότων του Δεκέμβρη από όσες έτυχε να διαβάσω στο διεθνή τύπο με εξαιρετικά εύστοχες παρατηρήσεις όπως αυτή: the destruction of CCTV cameras, which are not simply put out of action by the balaclava-clad activist climbing the pole like a lumberjack up a tree but, as icons of the enemy, trashed in the spirit of some Aztec sacrifice.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το "what if it happens here" νομίζω ότι είναι ειλικρινής και βαθύς φόβος για την εξουσία της Αγγλίας, που δεν περνάει και τις καλύτερες της μέρες.

Θυμάμαι κάπου στο '99, πριν και από την εξέγερση στο Seattle αν δεν κάνω λάθος, είχαν ξεκινήσει φοβερά επισόδεια στο Λονδίνο, χωρίς ιδιαίτερη αφορμή, απλά γιατί οι Άγγλοι είχαν θυμώσει με την πολιτική του Μπλερ. Έβλεπες τότε παντού γιάπιζ με κοστούμια να φωνάζουν και να συγρκρούονται με τους εκεί αστυνομικούς, να τους πετάνε στα κεφάλια τα κινητά τους και γενικά σκηνές εντελώς σουρεαλιστικές. Α, και δεν φορούσαν κουκούλες...Ήταν σαν τραγούδι των Radiohead η όλη φάση.

Υ.Γ. Οι Άγγλοι δε βγαίνουν εύκολα στο δρόμο. Γιατί δεν ασφυκτυούν από τη ζωή τους, όπως εμείς. Όταν όμως το κάνουν θα είναι εκατομμύρια. Και αλίμονο σε αυτόν που έχουν απέναντι τους...

head charge είπε...

Μια πρώτη ευκαιρία πάντως θα δοθεί σύντομα...!

Όντως η πολιτική αντίληψη στην Αγγλία είναι τελείως διαφορετική - αν και δεν τους ζηλεύω καθόλου γι’ αυτό... φαντάζεσαι να είχαν προσπαθήσει να βάλουν εδώ CCTV κάμερες σε κάθε δρόμο; Εκεί πέρασε με σχεδόν πλήρη κοινωνική αποδοχή...

Ανώνυμος είπε...

θα σου δώσω μονάχα μία εικόνα και ειλικρινά δεν θέλω να γίνουν συσχετισμοί με τα γεγονότα των ημερών, ούτε να την εκλάβεις ως προσωπική τοποθέτηση. Ως προσωπική αμφιθυμία δες την...

Έχοντας ζήσει από κοντά αυτό το βόθρο που λέγεται ελληνική φυλακή, αναρωτήθηκα πως να είναι τα πράγματα έξω από τη φαιδρή μας χώρα. Οδηγούμενος στην Ινγκλατέρα, ανακάλυψα ότι οι εκεί φυλακές όχι μόνο δεν έχουν τα δικά μας συρματοπλέγματα και τσιμεντένια προαύλια που σου μαυρίζουν την ψυχή, αλλά και ότι εκεί όλα λειτουργούν ανθρώπινα και με σεβασμό στους φυλακισμένους. Όταν ρώτησα πως είναι δυνατόν στις δικές μας φυλακές να βασανίζονται, να κακοποιούνται και να ζουν σαν ποντίκια οι άνθρωποι, εισέπραξα την απάντηση "μα εδώ έχουμε τις κάμερες και όλα είναι υπό έλεγχο."

Πριν βιαστείς να με παρεξηγήσεις ψάξε απλά στο γκούγκλ εικόνες από τις ελληνικές φυλακές. Δε λέω φυσικά ότι δεν μπορεί να υπάρξει ενδιάμεση λύση, από τον εξευτελισμό των ανθρώπινων βασανιστηρίων όμως χίλιες φορές καλύτερος ο εξευτελισμός της κάμερας...

head charge είπε...

Πέρα όμως από τις φυλακές, αναφερόμουν στη γενικευμένη παρακολούθηση της δημόσιας ζωής στους δρόμους (γεγονός για το οποίο δεν υπάρχει ιστορικό αντίστοιχο -και για λόγους τεχνολογικής δυνατότητας βέβαια- σε τέτοιο βαθμό ούτε στα πιο απολυταρχικά καθεστώτα) και την αποδοχή του ως φυσιολογικού από την κοινωνία.

Τώρα, όσον αφορά τις φυλακές, νομίζω ότι τα όσα συμβαίνουν εδώ (στοίβαγμα υπερτριπλάσιων από το κανονικό κρατουμένων, άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έλλειψη δραστηριοτήτων κ.ά.) δε θα βελτιωθούν με την εισαγωγή της κάμερας, πόσο μάλλον που ως μέτρο μέσα σε ένα κελί αποτελεί τον ορισμό της προσβολής της ιδιωτικότητας. Βέβαια, εδώ δεν αφήνουν ούτε δικηγόρους, γιατρούς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να επισκεφτούν φυλακές, οπότε όλη η παραπάνω συζήτηση είναι ίσως χωρίς νόημα...

Και δεν πιστεύω ότι οι βρετανικές φυλακές - που φαντάζομαι ότι όντως δε θα έχουν καμία σχέση με τις εδώ - ήταν πριν λίγα χρόνια σαν τις δικές μας και ήρθαν οι κάμερες και τις άλλαξαν.

Ανώνυμος είπε...

Παραδίνομαι! 'Οχι ότι διαφωνούσα μαζί σου εξαρχής, έτσι για να παραμένουν τα αίματα αναμένα!