Με αφορμή την κυκλοφορία του καινούργιου album ("Yes") των Pet Shop Boys σε δύο περίπου βδομάδες, ακολουθεί ένα αφιέρωμα στο βρετανικό pop duo με δέκα επιλογές σπάνιων ή σχετικά λιγότερο γνωστών κομματιών τους.
***Μια από τις μεγαλύτερες μουσικές αδυναμίες μου την εποχή που πήγαινα ακόμη Δημοτικό, σχεδόν τους αποκήρυξα λίγο αργότερα («ηλεκτρονικοί και εύπεπτοι»), για να τους επανεκτιμήσω ιδιαίτερα τα πιο πρόσφατα χρόνια***
Μαζί με την προσπάθεια τους να γράψουν το «τέλειο pop τραγούδι» σε κάθε τους single, οι Pet Shop Boys χρησιμοποιούσαν τις «πίσω πλευρές» τους για να κυκλοφορήσουν άλλοτε περισσότερο πειραματικά και παράδοξα κομμάτια κι άλλοτε τραγούδια που για διάφορους λόγους δε χωρούσαν στο tracklisting των επίσημων κυκλοφοριών τους, συνήθως όμως χωρίς να υπολείπονται καθόλου σε αξία. Επίσης, έγραψαν διάφορα τραγούδια είτε για να τα δώσουν σε άλλους καλλιτέχνες, στο πλαίσιο των συνεργασιών τους, είτε ως κομμάτια άλλων πρότζεκτ, με αποτέλεσμα αρκετά από αυτά να παραμείνουν σχετικά άγνωστα.
Δέκα τέτοια βρίσκονται στο παρακάτω mix:
Pet Shop Boys – Besides (info + d/l link) [Play now]
1. Don Juan
2. What keeps mankind alive?
3. Your funny uncle
4. Miserablism
5. Hey, Headmaster
6. Run, girl, run
7. The Resurrectionist
8. Girls don’t cry
9. Fugitive
10. My girl
1. Don Juan
Μπορεί συνήθως οι στίχοι του Neil Tennant να είναι άμεσοι και ευθείς, εξίσου συχνά όμως ο ίδιος χρησιμοποιεί μια αρκετά πιο πολύπλοκη στιχουργική, με αδυναμία στις ιστορικές αναφορές και παρομοιώσεις. Εδώ, σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης περίπτωσης, ο μεν χαρακτήρας του Δον Ζουάν του τίτλου αποτελεί μια μεταφορά για το πρόσωπο του Χίτλερ, οι δε «νύφες» του, αναφορές στην πολιτική επιρροή της ναζιστικής Γερμανίας στα Βαλκάνια στο διάστημα πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (!) - έμπνευση που κι ο ίδιος ο Tennant παραδέχεται σαν μια "rather pretentious" απόπειρα να γράψει στίχους στο ύφος της ποιήτριας Εdith Εitwell. Ηχογραφημένο το 1988, ως b-side του Domino Dancing, η ενορχήστρωση του αποτελείται αποκλειστικά από Fairlight συνθεσάιζερ.
King Zog's back from holiday,
Marie Lupescu's grey
and King Alexander
is dead in Marseilles
2. What keeps mankind alive?
Μια αρκετά ασυνήθιστη disco-pop εκτέλεση ενός τραγουδιού από την «Όπερα της Πεντάρας» των Kurt Weill και Bertolt Brecht. Η διασκευή ηχογραφήθηκε το 1988 στα στούντιο του BBC στο πλαίσιο αφιερώματος για τη συμπλήρωση 60 χρόνων από το πρώτο θεατρικό ανέβασμα του μιούζικαλ. Η ηχογράφηση έπρεπε να γίνει μέσα σε 4 μόνο ώρες, στη διάρκεια των οποίων χρησιμοποίησαν τη βοήθεια του Richard Coles των Communards για τις αλλαγές στις συγχορδίες.
What keeps mankind alive? The fact that millions
are daily tortured, stifled, punished, silenced, oppressed
Mankind can keep alive thanks to its brilliance
at keeping its humanity repressed
3. Your funny uncle
B-side στο It’s alright του 1989, σε μια από τις πιο προσωπικές στιγμές τους, περιγράφοντας την κηδεία ενός πολύ κοντινού τους φίλου, που έχασε τη ζωή του λόγω AIDS. Τα αμήχανα βλέμματα των γονιών απέναντι στους παρευρισκόμενους φίλους, η περιρρέουσα θλίψη, αλλά και η παρουσία του στρατιωτικού θείου που -ερχόμενη σε αντίθεση με τα κυρίαρχα στερεότυπα και τις αντιλήψεις τους- σπάει τον πάγο ανοίγοντας ειλικρινή και φιλική συζήτηση με την παρέα του ανιψιού του. Με αφετηρία τον θάνατο αυτό, οι PSB θα γράψουν ένα χρόνο αργότερα τη σπουδαιότερη ίσως σύνθεση τους, το Being Boring.
And, at the end, your funny uncle staring
at all your friends with military bearing
And stopped to stand
to smile and speak of you directly
"Good-bye', shake hands
like you did everything correctly
4. Miserablism
Outtake από το κλασικό "Behaviour" του 1990, βρήκε θέση τελικά ως b-side στο Was it worth it?. Πρόκειται για ένα κατά βάση ειρωνικό κομμάτι πάνω στη δραματική υπερβολή και την επιτήδευση στη μουσική και στην τέχνη, εμπνευσμένο, όπως λέγεται, από το look του Morrissey την ίδια εποχή. Ο στίχος του ρεφρέν "is is and isn’t isn’t", σύμφωνα με τον Neil Tennant, είναι η φράση που είπε ο ετοιμοθάνατος πατέρας ενός φίλου του, καταθέτοντας έτσι τη δική του χιουμοριστικά πεζή και πραγματιστική αντίληψη για τη ζωή.
It seems to me there's something serious beginning
A new approach found to the meaning of life
Deny that happiness is open as an option
and disappointment disappears overnight
5. Hey, Headmaster
B-side στο Can you forgive her? από το 1993. Ηχογραφημένο στα sessions του "Very", έμεινε μάλλον αδικαιολόγητα έξω από το τελικό άλμπουμ, ίσως εξαιτίας της αταίριαστης θεματολογίας του, με τους διφορούμενους στίχους του για την αλλαγή συμπεριφοράς ενός αυστηρού διευθυντή σχολείου.
All the kids in the school have seen you
being patient with the boys who fool you
when you used to hit them with your ruler
so independent too
Hey, headmaster, what's the matter with you?
6. Run, girl, run
Το 2001 οι Pet Shop Boys ανεβάζουν στη θεατρική σκηνή του Λονδίνου το μιούζικαλ "Closer To Heaven" σε δική τους πρωτότυπη μουσική και υπόθεση. Οι κριτικές που δημοσιεύτηκαν ήταν μάλλον αρνητικές, ωστόσο ακόμη κι οι πιο επικριτικοί ξεχώρισαν τη μουσική ως ένα από τα ατού της παράστασης. Στην είσοδο οι θεατές έπαιρναν δώρο ένα CD-single που περιείχε τη μεγάλη επιτυχία της one-hit-wonder (και νυν παρηκμασμένης) ροκ σταρ πρωταγωνίστριας του έργου, πρωτοηχογραφημένης υποτίθεται το 1971. Το Run, girl, run ήταν εμπνευσμένο από την ιστορική φωτογραφία της μικρής βιετναμέζας Phan Thị Kim Phúc που τρέχει γυμνή, με εγκαύματα σε όλο της το σώμα, για να ξεφύγει από τις ναπάλμ και την καταστροφή του χωριού της. Η εκτέλεση με τα φωνητικά του Neil Tennant υπάρχει μέχρι στιγμής μόνο σε demo.
Because peace comes
from the barrel of a gun
A thousand flowers
will bloom where you fall
Intellectuals chat
Headlines scream
Nixon’s a clown
and Mao's let you down
7. The Resurrectionist
B-side στο I’m with stupid του 2006, συνεχίζει το tribute στον 80s ήχο της α’ πλευράς. Οι στίχοι αφηγούνται -με πολλές δόσεις μαύρου χιούμορ- την πραγματική υπόθεση των resurrectionists, που είχε «συγκλονίσει την κοινή γνώμη» (όπως θα λέγαμε σήμερα) στο Λονδίνο του 1831. Μια παρέα απατεώνων που έχει στήσει μια κερδοφόρα επιχείρηση με την κλοπή πτωμάτων από νεκροταφεία και την πώλησή τους σε ιατρικές σχολές για το μάθημα της ανατομίας, θα αρχίσει να προχωρά πλέον και σε δολοφονίες, όταν η ζήτηση κάποια στιγμή θα ξεπεράσει την προσφορά...
We've all got to earn ourselves a living
All it takes is a little bit of digging
By a resurrectionist
Medical scientist
We don't bring them back to life
But we do bring them back from the dead
8. Girls don’t cry
Επίσης b-side στο I’m with stupid του 2006, αλλά σε αρκετά διαφορετικό κλίμα, αφορά την ιστορία μιας κοπέλας που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της και τον συντηρητικό κοινωνικό της περίγυρο, για να ζήσει τις περιπέτειες της στο δρόμο λόγω της λεσβιακής της ταυτότητας.
She's wearing plaid and jeans
like a workman on the road
Hitching out west
with a personal stereo
playing "Lay, lady, lay"
9. Fugitive
Σε πρώτη ανάγνωση, πρόκειται για μια ιστορία πίστης, συντροφικότητας, απώλειας και λύτρωσης. Σαν κομμάτι όμως ενταγμένο στο concept του "Fundamental" (όπου συμπεριλήφθηκε μόνο στη διπλή special limited edition) δεν είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι οι στίχοι αφορούν την προετοιμασία ενός καμικάζι αυτοκτονίας να φτάσει στην τελική του πράξη, με την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο να φανερώνει τα αντικρουόμενα συναισθήματα βεβαιότητας, άγχους, μοναξιάς και συντροφικότητας - σε ένα από τα πιο τολμηρά κομμάτια που γράφτηκαν από οποιοδήποτε βρετανικό γκρουπ μετά τις 7/7/2005.
It's always a new day in heaven
There's always a new way to heaven
You, my brother, I'm really gonna miss you
You, my brother, you're gonna take me with you
10. My girl
Στο πλαίσιο μιας συναυλίας στη μνήμη του συνεργάτη τους Dainton "The Bear" Connell, οι Pet Shop Boys ανέλαβαν να διασκευάσουν το My girl των Madness, με τον ίδιο τον Suggs να το τραγουδάει στη σκηνή. Στην εκτέλεση με τα φωνητικά του Neil Tennant (που υπάρχει μόνο σαν demo) κάνει εντύπωση η ιδιαίτερα επιτυχημένη προσαρμογή του ska-pop πρωτότυπου στο electro ύφος των PSB.
Why can’t I explain?
Why do I feel this pain?
cause everything I say
She doesn’t understand
She doesn’t realise
She takes it all the wrong way
ΥΓ1. Εκτός από τη δυνατότητα για κατέβασμα του mix, μπορεί κανείς απλώς να το ακούσει πατώντας play στο κομμάτι της sidebar με τα podcasts στα δεξιά. (update: απλώς πατήστε το [Play now] στην αρχή του ποστ.
ΥΓ2. Σε μια πρώτη απόπειρα για τη δημιουργία μουσικού μπλογκ δυόμισι περίπου χρόνια πριν, είχα ανεβάσει μια κριτική για το "Fundamental" των Pet Shop Boys εδώ, post που έμελλε να είναι το πρώτο και τελευταίο του συγκεκριμένου μπλογκ...!
ΥΓ3. Λόγω υποχρεώσεων αυτόν τον καιρό, οι αναρτήσεις θα είναι για το επόμενο διάστημα κάπως πιο αραιές.
5 σχόλια:
ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ πολύ τέλειο ποστ υπέροχο και μοναδικό.
αχ
Your funny uncle
και Hey, Headmaster λατρεύω!
μπε
Το φανταζόμουν ότι θα σου άρεσε, εφόσον το έβρισκες...
Τσιρζ!
Έσκισες! Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν, τους εκτιμώ όμως όσο λίγους στο χώρο...Θενκς!
Μερσί! :-)
UPDATE: λοιπόν, μόλις τελείωσε η πρώτη ακρόαση του άλμπουμ και υποκλίνομαι!
πόσα άλλα γκρουπς έχουν τέτοια διαρκή έμπνευση; χμ...άλλο ένα μόνο μπορώ αν σκεφτώ, δεν είναι όμως της παρούσης.
ελπίζω να χάθηκες για καλό σκοπό!
Δημοσίευση σχολίου