"I am the Duppy Conqueror,
I conquer Lex Luthor with my teddy bear"
"Lee Perry's musical universe is one of angels and vampires, flying saucers and scatology, mortal enemies and cartoon characters. Art may imitate life, but for Perry there's no difference between the two. He literally paints, writes on, sculpts, films, records, and sings about everything he encounters. His lyrics encompass a wide variety of references -- the Bible, astrology, Rastafari, ganja, sex, music, and magic. What (if anything) does it all mean? As compelling as it might be to decipher all of Perry's rantings, it would also spoil the fun. Lee Perry's world is one of a kind, and so when he decides to broadcast messages to Earth via the recording studio, we should just hold tight and enjoy the ride, no instruction manual necessary."
(Mick Sleeper από το εξαιρετικό Eternal Thunder)
Αλχημιστής, σαμάνος, τρελός επιστήμονας, ζωντανός θρύλος, Phil Spector της reggae… Αυτοί είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχουν αποδοθεί στον Lee Perry, τον τζαμαϊκανό παραγωγό / εκκεντρικό αρτίστα, που έκλεισε φέτος τα 72 του χρόνια.
Όσοι έχουν ασχοληθεί με τη χρυσή δεκαετία της reggae (τη roots εποχή των 70s), έχουν ξεχωρίσει τις ηχογραφήσεις του Lee "Scratch" Perry, ειδικά τον ήχο που διαμόρφωσε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέσα στο δικό του «στούντιο της Μαύρης Κιβωτού (Black Ark)», ως ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Mε το signature sound της επιβλητικής rhythm section, του τονισμού των υψίσυχνων ήχων, ενός απροσδιόριστου μεσαίου φάσματος από κιθάρα, keyboards και πνευστά και με τα φωνητικά περασμένα μέσα από φίλτρα echo και reverb, δημιούργησε ένα πολύ προσωπικό, φουτουριστικό και υποβλητικό ηχητικό πεδίο με πρώτη ύλη μια φθηνή lo-fi τετρακάναλη κονσόλα.
Οι δίσκοι των οποίων τότε επιμελήθηκε την παραγωγή (Max Romeo, Junior Murvin, Congos, Heptones κι οι δικοί του Upsetters μεταξύ άλλων) θεωρούνται κλασικοί όχι μόνο στον χώρο της reggae αλλά και ευρύτερα, ιδιαίτερα για την ανάδειξη της βασική καινοτομίας που εξήγαγε ο ήχος της Τζαμάικας των 70s, κυρίως μέσα από τις μορφές του Lee Perry και του King Tubby: την ανάδειξη της κονσόλας ως βασικού μουσικού συντελεστή, αλλά και του παραγωγού ως κεντρική φιγούρα στο τελικό αποτέλεσμα (σε βαθμό που ενίοτε να χρεώνεται όλος ο δίσκος στο όνομα του κι όχι σε αυτό των μουσικών ή των τραγουδιστών).
(Mick Sleeper από το εξαιρετικό Eternal Thunder)
Αλχημιστής, σαμάνος, τρελός επιστήμονας, ζωντανός θρύλος, Phil Spector της reggae… Αυτοί είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχουν αποδοθεί στον Lee Perry, τον τζαμαϊκανό παραγωγό / εκκεντρικό αρτίστα, που έκλεισε φέτος τα 72 του χρόνια.
Όσοι έχουν ασχοληθεί με τη χρυσή δεκαετία της reggae (τη roots εποχή των 70s), έχουν ξεχωρίσει τις ηχογραφήσεις του Lee "Scratch" Perry, ειδικά τον ήχο που διαμόρφωσε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέσα στο δικό του «στούντιο της Μαύρης Κιβωτού (Black Ark)», ως ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Mε το signature sound της επιβλητικής rhythm section, του τονισμού των υψίσυχνων ήχων, ενός απροσδιόριστου μεσαίου φάσματος από κιθάρα, keyboards και πνευστά και με τα φωνητικά περασμένα μέσα από φίλτρα echo και reverb, δημιούργησε ένα πολύ προσωπικό, φουτουριστικό και υποβλητικό ηχητικό πεδίο με πρώτη ύλη μια φθηνή lo-fi τετρακάναλη κονσόλα.Οι δίσκοι των οποίων τότε επιμελήθηκε την παραγωγή (Max Romeo, Junior Murvin, Congos, Heptones κι οι δικοί του Upsetters μεταξύ άλλων) θεωρούνται κλασικοί όχι μόνο στον χώρο της reggae αλλά και ευρύτερα, ιδιαίτερα για την ανάδειξη της βασική καινοτομίας που εξήγαγε ο ήχος της Τζαμάικας των 70s, κυρίως μέσα από τις μορφές του Lee Perry και του King Tubby: την ανάδειξη της κονσόλας ως βασικού μουσικού συντελεστή, αλλά και του παραγωγού ως κεντρική φιγούρα στο τελικό αποτέλεσμα (σε βαθμό που ενίοτε να χρεώνεται όλος ο δίσκος στο όνομα του κι όχι σε αυτό των μουσικών ή των τραγουδιστών).
Η πορεία του Lee Perry στη μετα-Black Ark εποχή είναι μάλλον αμφιλεγόμενη. Εγκαταλείποντας τη Τζαμάικα απογοητευμένος, με τις φήμες να θέλουν το κατεστραμμένο από πυρκαγιά στούντιο του, κατεστραμμένο από τον ίδιο σε μια στιγμή μεγάλου εκνευρισμού και χωρίς τη διάθεση να ξαναβρεθεί στη θέση του παραγωγού, έχει κυκλοφορήσει αρκετές δεκάδες δίσκους αποκλειστικά ως DJ/toaster (με τη JA έννοια του MC/rapper) με διφορούμενα καλλιτεχνικά αποτελέσματα. Με ένα σουρρεαλιστικό αυτοσχεδιαστικό στυλ, πότε χιουμοριστικό, πότε δηκτικό και ενίοτε απολύτως ακατάληπτο, οι παρλάτες του έχουν ενίοτε χαρακτηριστεί απλοϊκές και ο ίδιος ως ένα είδος γραφικής novelty act, που απλώς εξαργυρώνει τη μυθική του φήμη.Η αλήθεια βρίσκεται μάλλον στη μέση. Έχει μεν έκτοτε κυκλοφορήσει αρκετούς κακούς και μέτριους δίσκους, αλλά αυτό το ιδιοσυγκρασιακό toasting (δείγματα του οποίου υπάρχουν ήδη από την εποχή των κλασικών του albums) δίνει συχνά εξαιρετικά ευρηματικά στιχάκια, ομοιοκαταληξίες και συνειρμούς. Επίσης, αν και υπέρμετρα παραγωγικός (ήδη μετρά τρεις καινούργιους δίσκους στη φετινή χρονιά), ψάχνοντας προσεκτικά κανείς μπορεί να βρει μπόλικα διαμαντάκια σουρρεαλιστικής post-reggae, είτε στις συνεργασίες του με τον Mad Professor, τους ελβετούς Yello, τους Beastie Boys και κυρίως στους δίσκους όπου συνεργάστηκε με τον Adrian Sherwood. Μια καλή πηγή, τόσο για την πρώιμη περίοδο, την ιστορική εποχή του Black Ark, όσο και για τις πρόσφατες κυκλοφορίες του Perry, είναι οι σύντομες κριτικές παρουσιάσεις της δισκογραφίας του από το fan-site Eternal Thunder.
Αφορμή για το σημερινό post δόθηκε από τον δίσκο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ευρώπη (είχε προηγηθεί η γιαπωνέζικη έκδοση μερικούς μήνες πριν), The Mighty Upsetter, που σηματοδοτεί την τρίτη συνεργασία του Perry με τον βρετανό παραγωγό Adrian Sherwood.Ο Adrian Sherwood ίδρυσε το label της On-U Sound to 1981, η οποία αποτέλεσε μια από τις πιο φημισμένες ανεξάρτητες εταιρίες που ξεκίνησαν με την επιθυμία να συνδυάσουν την αγάπη στις dub τεχνικές με την post-punk νοοτροπία της εποχής. Με την ξεχωριστή αδυναμία στον ήχο του Black Ark δεδομένη, ο ενθουσιασμός για τη συνεργασία του με τον θρυλικό τζαμαϊκανό παραγωγό ήταν αυτονόητος.
Αρκετοί από τους ρυθμούς του Mighty Upsetter είναι remake κλασικών Perry παραγωγών των 70s (το International Broadcaster δανείζεται από το Bucky Skank, το Kilimanjaro από το Rejoice Jah Jah Children των Silvertones, το Rockhead από το Zion’s Blood). Αλλού, η προσωπική σφραγίδα του Sherwood (όπως στο ινδοπρεπές εναρκτήριο Exercising) είναι εμφανής. Με τη γνωστή επιμονή στη λεπτοδουλεμένη παραγωγή και με υψηλό quality control στους στίχους, δε θα ήταν υπερβολή να θεωρήσουμε τον φετινό δίσκο πιθανότατα την καλύτερη post-Black Ark κυκλοφορία του Lee "Scratch" Perry.
Lee "Scratch" Perry meets Adrian Sherwood’s On-U Sound (info + d/l link) [Play now]
1. Lee "Scratch" Perry & Dub Syndicate – De Devil Dead
2. Lee "Scratch" Perry & Dub Syndicate – Inspector Gadget
3. Dub Syndicate – The Only Alternative
4. Adrian Sherwood – Animal Magic
5. Lee "Scratch" Perry feat. Samia Farah – Yellow Tongue
Το Time Boom X De Devil Dead του 1987 υπήρξε η πρώτη συνεργασία των Sherwood-Perry, δίσκος που έδωσε την αφορμή στον βρετανό παραγωγό να ασχοληθεί εκ νέου με την reggae, είδος που είχε αφήσει προσωρινά, μετά τη δολοφονία του στενού του φίλου και μέντορα Prince Far I στη Τζαμάικα το 1983, για να ασχοληθεί με παραγωγές και remix στον ανερχόμενο new-wave/industrial ήχο (συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με Ministry, Cabaret Voltaire, Depeche Mode, Nine Inch Nails και KMFDM). Εδώ, ο Scratch αυτοσχεδιάζει πάνω σε ρυθμούς των Dub Syndicate (του experimental dub group των Style Scott και Adrian Sherwood). Το De Devil Dead, που έκλεινε την πρώτη πλευρά του βινυλίου είναι ένα pro-marijuana κομμάτι με την απαραίτητη δόση από Perry lyrical madness.
Η δεύτερη συνεργασία τους, το 1990, υπό τον τίτλο From The Secret Laboratory ήταν μάλλον λιγότερο πειραματική, αλλά εξίσου ικανοποιητική, με πιο funky ρυθμούς από τους Dub Syndicate. Στο Inspector Gadget, ο Lee Perry αποτίνει φόρο τιμής σε έναν από τους αγαπημένους του cartoon χαρακτήρες…Αν και οι δυο τους δεν ξανασυνεργάστηκαν μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια, ο Adrian Sherwood χρησιμοποίησε αρκετές φορές samples και αποσπάσματα από τις ηχογραφήσεις του Perry σε επόμενες παραγωγές του.
Το 1996, κυκλοφορεί από το label της On-U Sound το remix album Research & Development, όπου καλλιτέχνες της ανερχόμενης neo-dub (ή UK dub) σκηνής των 90s (όπως οι Zion Train, Rootsman, Iration Steppas, Disciples κ.ά.) επιλέγουν και αναμορφώνουν επιλεγμένα κομμάτια του κλασικού σχήματος των Dub Syndicate. Οι ηχογραφήσεις με τον Lee Perry έχουν προφανώς την τιμητική τους. Οι ίδιοι οι Scott & Sherwood επιλέγουν να δανειστούν ένα trumpet solo από το Kiss The Champion και δύο στροφές από το Blinkers (αμφότερα από το Time Boom X De Devil Dead), προσθέτοντας ένα καινούργιο ρεφρέν για τη δική τους συμμετοχή, The Only Alternative.
Το 2006 κυκλοφορεί ο δεύτερος σόλο δίσκος του Adrian Sherwood με τίτλο Becoming A Cliche, που παραδόξως για το underground προφίλ της On-U, κέρδισε μια θέση στα 100 καλύτερα album της χρονιάς του περιοδικού Q. Ο τίτλος είναι μια ειρωνική αναφορά στο γεγονός ότι το χαρακτηριστικό χαρμάνι από reggae, dub, noise, funk, industrial, ethnic, psychedelia που χαρακτήριζε τον ήχο της On-U Sound από το 1981 μπορεί πλέον σήμερα να χαρακτηριστεί mainstream. Χαλαρό concept του δίσκου είναι η πρόθεσή του Sherwood να συμπεριλάβει τις περισσότερες από τις διάφορες αντιφατικές επιρροές του στα tracks του album. Εναρκτήριο κομμάτι γίνεται έτσι το Animal Magic, ένα remix του πρώτου single του Lee Perry στην On-U Sound, Jungle. Αρκετά διαφορετικό από το πρωτότυπο, πάνω στα νέα programmed drum-beats του Paul "Jazzwad" Yebuah προστίθενται και τα φωνητικά της 9χρονης κόρης του Sherwood, Emily, φτιάχνοντας ένα πρωτότυπο kid-friendly dub!Τέλος, ένα κομμάτι από το φετινό Mighty Upsetter, το Yellow Tongue σε ντουέτο με τη γαλλo-τυνήσια Samia Farah, από τα καινούργια μέλη της οικογένειας της On-U Sound.(update: Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ένα mix με τα 5 παραπάνω κομμάτια στο site του podomatic)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου