Ένα καλογραμμένο βιογραφικό σημείωμα βρίσκεται στη σχετική σελίδα της Wikipedia.
«Αν θέλουμε η δημοκρατία να αποκτήσει κάποιο νόημα, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε τα όρια του καπιταλισμού και του εθνικισμού, τότε κάτι τέτοιο δεν θα ξεκινήσει από την κορυφή, αν κρίνουμε από την ιστορία του κόσμου. Θα ξεκινήσει μέσα από κινήματα, μέσα από την εκπαίδευση, την οργάνωση, τις αναταραχές, τις απεργίες, τα μποϊκοτάζ, τις διαδηλώσεις και την απειλή για απώλεια της σταθερότητας που έχουν ανάγκη οι κατέχοντες την εξουσία»Μία από τις τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του, εν είδει επιλόγου: το άρθρο του στον Guardian σχετικά με την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Μπαράκ Ομπάμα (η μετάφραση στα ελληνικά από το aformi's blog):
Έμεινα κατάπληκτος όταν άκουσα ότι ο Μπαράκ Ομπάμα πήρε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Στην πραγματικότητα σοκαρίστηκα, γιατί δίνεται ένα βραβείο ειρήνης σ’ έναν πρόεδρο που διεξάγει δυο πολέμους.
Μέχρι που θυμήθηκα ότι ο Γούντροου Ουίλσον, ο Θίοντορ Ρούσβελτ και ο Χένρι Κίσινγκερ είχαν πάρει το Νόμπελ Ειρήνης. Η επιτροπή των Νόμπελ είναι διάσημη για τις επιφανειακές εκτιμήσεις της, έλκεται από τη ρητορική και τις κενές χειρονομίες, και αγνοεί τις κραυγαλέες παραβιάσεις της παγκόσμιας ειρήνης.
Ναι, ο Ουίλσον είχε την εκτίμηση της Κοινωνίας των Εθνών- αυτού του αναποτελεσματικού οργάνου που δεν έκανε τίποτα να εμποδίσει τον πόλεμο. Ωστόσο είχε βομβαρδίσει την Μεξικανική ακτή, έστειλε στρατεύματα να καταλάβουν την Αϊτή και την Δομινικανή Δημοκρατία, και έβαλε τις ΗΠΑ στο σφαγείο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, σίγουρα ενός από τους πιο ηλίθιους και αιματηρούς πολέμους.
Σίγουρα, ο Θίοντορ Ρούσβελτ βοήθησε στη σύναψη ειρήνης μεταξύ Ιαπωνίας και Ρωσίας. Αλλά ήταν φιλοπόλεμος, συνέβαλε στο να καταληφθεί η Κούβα από τις ΗΠΑ, υποτίθεται για να απελευθερωθεί από την Ισπανία, ενώ στην πραγματικότητα αλυσόδεναν το μικρό νησί στις ΗΠΑ. Σαν πρόεδρος ήταν επικεφαλής του αιματηρού πολέμου για την υποδούλωση των Φιλιππινέζων, και επιπλέον είχε συγχαρεί τον Αμερικανό στρατηγό που μόλις είχε σφαγιάσει 600 απροστάτευτους χωρικούς στις Φιλιππίνες.
Η επιτροπή δεν έδωσε το βραβείο Νόμπελ στον Μαρκ Τουέιν, που κατήγγειλε τον Ρούσβελτ και κριτίκαρε τον πόλεμο, ούτε στον Ουίλιαμ Τζέιμς, ηγέτη της αντιιμπεριαλιστικής ένωσης.
Ω ναι, η επιτροπή αισθάνθηκε ότι ήταν δυνατόν να δώσει το βραβείο ειρήνης στον Χένρι Κίσινγκερ, γιατί υπέγραψε την τελική ειρηνευτική συμφωνία που έθετε τέλος στον πόλεμο του Βιετνάμ, πόλεμο του οποίου ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες. Ο Κίσινγκερ, είχε πειθήνια συμφωνήσει με τον Νίξον στην επέκταση του πολέμου, για τον βομβαρδισμό χωριών στο Βιετνάμ, στο Λάος και την Καμπότζη. Ο Κίσινγκερ, που αποτελεί με ακρίβεια τον ορισμό του εγκληματία πολέμου, του δόθηκε το βραβείο ειρήνης!
Θα έπρεπε το βραβείο ειρήνης να δίνεται σε ανθρώπους όχι στη βάση των υποσχέσεων που δίνουν -όπως με τον Ομπάμα, που με εκφραστικότητα δίνει απλά υποσχέσεις- αλλά στη βάση αυτών που πράγματι έκαναν για τον τερματισμό πολέμων. Και ο Ομπάμα συνεχίζει τη θανάσιμη, απάνθρωπη στρατιωτική δράση στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Η επιτροπή των Νόμπελ ειρήνης θα πρέπει να συνταξιοδοτηθεί, και να παραδώσει την τεράστια περιουσία της σε κάποια διεθνή οργάνωση ειρήνης η οποία δεν θα αισθάνεται δέος όταν αντιμετωπίζει αστέρες και ρητορική, και η οποία να έχει κάποια επίγνωση της ιστορίας.
