28.5.09

Against Thatcher

Με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την πρώτη εκλογική νίκη της Μάργκαρετ Θάτσερ (στις 4 Μαΐου του 1979), που σήμανε την έναρξη της 11χρονης παρουσίας της στην πρωθυπουργία της Μεγ. Βρετανίας, γράφτηκαν πολλά αφιερώματα στον διεθνή κι εγχώριο Τύπο. Πολλές αναφορές υπήρξαν και στα μουσικά έντυπα, καθώς η άνοδος της Θάτσερ, συνέπιπτε με το τότε ανερχόμενο κίνημα του punk, που είχε επαναφέρει δυναμικά την πολιτική διάσταση στο μουσικό προσκήνιο.

Στον New Statesman πρόσφατα δημοσιεύτηκε το άρθρο: “Maggie’s playlist: the soundtrack to a decade of dissent”, με κομμάτια που είχαν ως πηγή έμπνευσης είτε την ίδια άμεσα είτε την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία της δεκαετίας του 80 στη Βρετανία.

Πέντε κομμάτια που δε συμπεριλήφθηκαν στην παραπάνω λίστα του περιοδικού, αλλά είναι οπωσδήποτε άξια αναφοράς, βρίσκονται στο παρακάτω mix/podcast:


Against Thatcher (info + d/l link) [Play now]
1. The Specials - Maggie’s Farm
2. Capital Letters - Cheap School Meals
3. UB40 - Madame Medusa
4. Tackhead (feat. Gary Clail) - Hard Left
5. Macka B - Get Rid Of Maggie

The Specials - Maggie’s Farm


Όταν ο Bob Dylan έγραφε το 1965 “I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more”, δε φανταζόταν ότι οι στίχοι του θα νοηματοδοτούνταν εκ νέου σαν ένα ξεχωριστό τραγούδι διαμαρτυρίας στη μετα-πανκ βρετανική σκηνή, 15 χρόνια αργότερα. Οι Specials διασκευάζουν το “Maggie’s Farm” λίγο καιρό μετά την πρώτη εκλογική νίκη της Θάτσερ, αφήνοντας προσωρινά κατά μέρος το κλασικό ska στυλ τους, προτιμώντας ένα backdrop από tribal κρουστά. Για να υπογραμμίσουν ακόμη περισσότερο τη μεταφορά του στη βρετανική πραγματικότητα, ο Εθνοφρουρός των αυθεντικών στίχων (“The National Guard”) μετατρέπεται στο “National Front”, τη νεοφασιστική οργάνωση που πρωτοστατούσε τότε σε βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, πολύ συχνά με την ανοχή της αστυνομίας.

Capital Letters - Cheap School Meals


Οι Capital Letters υπήρξαν ένα βρετανικό roots reggae συγκρότημα των 70s αποτελούμενο από τζαμαϊκανούς μετανάστες - ίσως όχι εξίσου γνωστό με συνοδοιπόρους τους όπως οι Steel Pulse, οι Aswad, οι Misty in Roots και οι Matumbi, αλλά όχι λιγότερο αξιόλογο. Το 1980 τους βρίσκει να επιταχύνουν τους ρυθμούς τους και να δοκιμάζουν την τύχη τους στο αναδυόμενο british ska revival με ένα EP (“Bread And Water”) τεσσάρων κομματιών. Σε upbeat έντονο ρυθμό, διαμαρτύρονται για την κατάργηση των σχολικών γευμάτων από τα δημόσια σχολεία και καλούν - με μια δόση αφέλειας - τη νέα πρωθυπουργό να ανακαλέσει άμεσα το συγκεκριμένο μέτρο.

UB40 - Madame Medusa


Σε ένα ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο ντεμπούτο, το “Signing Off” (1980), οι UB40 από το Birmingham επιφυλάσσουν μια πολεμική απέναντι στη Θάτσερ στο 12λεπτο “Madame Medusa”. Κινούνται στιχουργικά σε μεταφορικό-υπαινικτικό ύφος, μέχρι που ο Astro στο δικό του DJ part αναλαμβάνει να μεταδώσει το μήνυμα με πολύ πιο άμεσο τρόπο: “Run for your life / Before she eats you alive”, “She gone off her head / we gotta shoot her dead”.

Tackhead (feat. Gary Clail) - Hard Left


Οι Keith LeBlanc, Skip McDonald και Doug Wimbish αποτελούσαν τη studio band της Sugarhill Records, του label που έκανε ουσιαστικά γνωστό το rap στην Αμερική στα late ’70s - early ’80s. Ένα από τα τελευταία τους single, ουσιαστικά σε αποκλειστική επιμέλεια του drummer Keith LeBlanc, ήταν το “No Sell Out” (έγινε γνωστό κυρίως μέσω της επανακυκλοφορίας του από την Tommy Boy Records λίγο αργότερα) με αποσπάσματα από ομιλίες του Malcolm X, που θεωρήθηκε πρωτοποριακό τόσο για την τεχνική των cut-ups, όσο και για το πρωτόλειο industrial hip-hop beat. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το τρίο θα αρχίσει να συνεργάζεται με τον βρετανό reggae/dub παραγωγό Adrian Sherwood, δημιουργώντας αρχικά το σχήμα των Tackhead, ένα industrial-dub-funk πειραματικό γκρουπ που αποκτά μεγάλη φήμη σε underground κύκλους κυρίως για τις live αυτοσχεδιαστικές του εμφανίσεις, είτε solo είτε ως backing band του Mark Stewart (των θρυλικών Pop Group). Σε ένα από τα πρώτα τους δωδεκάιντσα, το 1986, σαμπλάρουν τη δήλωση της Θάτσερ “Today, we’ve seen the Hard Left violence in the streets” και κάνουν λογοπαίγνια με τις έννοιες (“Hard Left standing on the right”).

Macka B - Get Rid Of Maggie


Ίσως από τους πιο υποτιμημένους reggae DJ, o γεννημένος στη Τζαμάικα, αλλά μεγαλωμένος στη Βρετανία Macka B, συνδυάζοντας πάντοτε το χιούμορ με πρωτότυπα πολιτικο-κοινωνικά μηνύματα, κυκλοφορεί τακτικά δίσκους, σχεδόν πάντοτε σε παραγωγή του Mad Professor, από το 1985. Στο “Natural Suntan” LP του 1990, ανοίγει το δίσκο με μια απολαυστική ragga επίθεση κατά της Θάτσερ, λίγους μήνες πριν αυτή παραδώσει την πρωθυπουργία και τα ηνία του κόμματός της στον John Major.

5 σχόλια:

μ είπε...

Για τόσο κράξιμο που έχει φάει αυτή η γυναίκα από τους συμπατριώτες της (και όχι μόνο), κάτι είναι και ότι αποτέλεσε έμπνευση για τους μουσικούς της εποχής της. :)

Στη χώρα μας μόνο ο Παπαθεμελής μου'ρχεται ως αντίστοιχο παράδειγμα. Οι πρωτοκλασάτοι κυκλοφορούν στις μαντινάδες μόνο...

head charge είπε...

Αυτές οι γλυφομαντινάδες, εδώ μου κάθονται! :-)

μ είπε...

Εμένα να δεις, όταν μάλιστα έχω στο μυαλό μου μερικές εξαιρετικές της κρητικής παράδοσης.

bhoy είπε...

Κανονικά θα έπρεπε να είχε και κανά Oi...

υ.γ. άσχετο/σχετικό:βοηθάω κάποιους φίλους για μια συλλογή..ξέρεις πού μπορούμε να βρούμε τραγούδια γύρω από αθλητισμό;(π.χ. "the game")

head charge είπε...

Σίγουρα θα μπορούσε να έχει και ένα σωρό ακόμη, το Oi πάντως δεν συγκαταλέγεται στις αδυναμίες μου, να σου πω την αλήθεια.

Το "Game" εννοείς των Tackhead; Δεν το έχω σίγουρα σε δίσκο, δε θυμάμαι αν το έχω καταχωνιασμένο σε κανά σκληρό. Βασικά, αν κάτι που ψάχνεις είναι σπάνιο, ο εύκολος δρόμος αναζήτησης είναι τα γνωστά p2p προγράμματα (βλ. slsk κ.ά.) υποθέτω...