The Congos - Heart of the Congos

The Congos - Heart Of The Congos (1977)

Τι είναι λοιπόν το "Heart of the Congos";

Είναι εν ολίγοις:
- η κορυφαία στιγμή του θρυλικού Black Ark
- ένα επί δύο σχεδόν δεκαετίες παραγνωρισμένο αριστούργημα
- η πιο συνηθισμένη απάντηση στο ερώτημα «ποιος είναι ο καλύτερος reggae δίσκος που έχει κυκλοφορήσει ποτέ;»


Όταν ο Lee Perry, μετά από αρκετά χρόνια πληθωρικής παρουσίας στον χώρο της reggae, αποφάσισε το 1973 να χτίσει το δικό του στούντιο, τη «Μαύρη Κιβωτό» (Black Ark), για να αφοσιωθεί στην ηχογράφηση και επιμέλεια των προσωπικών του παραγωγών μαζί με την ομάδα των μουσικών με τους οποίους συνεργαζόταν τακτικά (The Upsetters) και χωρίς τις δεσμεύσεις σε χρόνο, χρήμα και επιλογές των υπό ενοικίαση στούντιο, κατάφερε να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που ξεπερνούσε τα αυστηρά όρια του είδους και τον τοποθέτησε στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας μουσικής πρωτοπορίας. Στην πρόσβασή του σε ένα ευρύτερο κοινό βοήθησε και η συνεργασία του με την Island Records, την εταιρεία του Chris Blackwell με τον Bob Marley στον κατάλογό της, ήδη βρισκόμενο σε τροχιά εκτόξευσης προς το status του πιο αναγνωρίσιμου και δημοφιλούς τραγουδιστή στον κόσμο. Αν όμως ο Marley (έχοντας περάσει από μία εξαιρετικά δημιουργική και παραγωγική συνεργασία με τον Perry λίγο πριν υπογράψει στην Island) μπόλιαζε τον ήχο του με στοιχεία rock και soul φέρνοντάς τον πιο κοντά στα διεθνή πρότυπα, ο ίδιος ο Perry προτιμούσε να κινείται σε ένα πιο hardcore roots και αντισυμβατικό χώρο για τις δικές του παραγωγές.


Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο δίσκος των Congos. Το συγκεκριμένο vocal group αποτελούσαν οι Cedric Myton και Roydel Johnson, με τον πρώτο να επιλέγει να τραγουδάει με ένα πολύ χαρακτηριστικό falsetto και τον δεύτερο να κρατάει μεσόφωνους τόνους. Πέραν από τους μουσικούς που ήταν τακτικοί συνεργάτες του Black Ark (Sly Dunbar, Boris Gardiner κ.ά.), ο Perry αναγνωρίζοντας τις εξαιρετικές δυνατότητες του project, χρησιμοποίησε τη βοήθεια και άλλων, όπως ο Winston Wright (organ player, υπεύθυνος για το κλασικό "Liquidator") και ο σπουδαίος κιθαρίστας Ernest Ranglin. Μέλη των Meditations, των Heptones, αλλά και ο Gregory Isaacs, που ηχογραφούσαν την ίδια εποχή τραγούδια τους σε παραγωγή του Lee Perry, συμπληρώνουν τις δεύτερες φωνές του δίσκου. Ο «ήχος-υπογραφή» του Black Ark, αυτό το είδος lo-fi φουτουρισμού στον οποίο ειδικευόταν ο Perry καθώς στρίμωχνε σε κάθε κανάλι της απλής 4-track κονσόλας του πολλά όργανα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα για συνεχή overdubs και χρησιμοποιώντας γενναίες δόσεις φίλτρων από reverb αντηχήσεις, παίρνει εδώ ακόμη πιο έντονες, σπηλαιώδεις και υποβλητικές διαστάσεις. Αρκετά κομμάτια εμπλουτίζονται με εφέ όπως η μίμηση του μουγκανητού της αγελάδας (!), διακριτικά τοποθετημένα σαν λεπτομέρειες στον μουσικό καμβά.


Τίποτε από αυτά δε θα ήταν αρκετό για να κάνει τον δίσκο κλασικό, αν δεν υποστηριζόταν από μια σειρά θαυμάσιων πρωτότυπων συνθέσεων από τους δύο Congos. Με κομμάτια μοιρασμένα μεταξύ μινόρε και ματζόρε κλίμακας και βασισμένα στην κλασική roots θεματική, μιλούσαν για τις συνθήκες ζωής στη Τζαμάικα (Fisherman, Children Crying, The Wrong Thing), απότειναν φόρο τιμής στις αφρικάνικες ρίζες τους (Congoman, Open Up The Gate) και τραγουδούσαν τη ρασταφαριανική εκδοχή βιβλικών παραβολών (Sodom And Gomorrow, Ark Of The Covenant, La La Bam-Bam). Ξεχωρίζοντας δύο χαρακτηριστικά highlights: ο Cedric Myton εισάγει τον ακροατή ιδανικά στην ατμόσφαιρα του δίσκου με την γλυκόπικρη μελωδία του Fisherman, ο δε Roydel Johnson (έπειτα μετονομασθείς πλέον σε Congo Ashanti Roy) βρίσκεται μάλλον στην καλύτερη στιγμή του στο Ark Of The Covenant, όπου η Κιβωτός του Νώε συγχέεται με την Κιβωτό της Διαθήκης για να μας διαβεβαιώσει εντούτοις ότι: 'even the ants / safe in a Noah sugar pan.'


Με την ολοκλήρωση της ηχογράφησης του "Heart of the Congos" μέσα στο 1977, θα ακολουθήσει η απόρριψη του υλικού από την Island Records, που δε δέχεται να το κυκλοφορήσει, παρότι είχαν ήδη προηγηθεί πολλά και αρκετά πετυχημένα άλμπουμ δια χειρός Perry στον κατάλογό της (Max Romeo "War Ina Babylon", Junior Murvin "Police And Thieves", The Upsetters "Super Ape" κ.ά.), πιθανότατα θεωρώντας τον ήχο υπερβολικά αντιεμπορικό και σκοτεινό για τα δεδομένα της. Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που άρχισε να δημιουργείται ρήγμα στις σχέσεις του Lee Perry με τον Chris Blackwell, τον οποίο και χαρακτήρισε «βρικόλακα που πίνει αίμα σε βουντού τελετές» και «υπεύθυνο για τον θάνατο του Bob Marley» σε μία - τυπικά ελαφρώς παραληρηματική - συνέντευξή του λίγα χρόνια μετά. Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε περιορισμένα αντίτυπα στην Τζαμάικα, ενώ επανεκδόθηκε αργότερα μερικές φορές ακόμη σε βινύλιο με αρκετά διαφορετικές μίξεις των τραγουδιών κάθε φορά. Η φήμη του είχε αρχίσει να διαδίδεται από αρκετά νωρίς μεταξύ των reggae aficionados, ωστόσο η δύσκολη πρόσβαση σε αυτόν περιόρισε την απήχησή του σε ένα σχετικά μικρό κύκλο. Η πρώτη του κυκλοφορία σε CD (από την VP Records) ατύχησε καθώς ο δίσκος μεταφέρθηκε σε λάθος ταχύτητα (πιο γρήγορη του κανονικού).


Η οριστική έκδοση του δίσκου έγινε το 1996 από την εμβληματική εταιρεία Blood & Fire, που ειδικεύεται στην επανέκδοση σπάνιου και εξαιρετικής ποιότητας reggae υλικού από τα ’70s. Τα κομμάτια μεταφέρονται εδώ από τα original master tapes, που περνούν από ειδική διαδικασία αποκατάστασης, καθώς είχαν αρχίσει να διαβρώνονται με το πέρασμα του χρόνου. Η νέα έκδοση αποδίδει την πλήρη χρονική διάρκεια κάθε κομματιού, προσθέτει δύο επιπλέον τραγούδια από τα ίδια sessions που είχαν κυκλοφορήσει μόνο σε single (At The Feast, Nicodemus) και προσθέτει ένα δεύτερο CD με ορισμένες extended, dub και εναλλακτικές μίξεις των κομματιών.


Για τους completists, αξίζει να σημειωθεί ότι στην τριπλή συλλογή Arkology που επιμελήθηκε ο Steve Barrow (της Blood & Fire) την επόμενη χρονιά (1997) για λογαριασμό της Island με πολύ ανέκδοτο υλικό του Black Ark από τις μαγνητοταινίες που βρίσκονταν ως τότε αναξιοποίητες στα ράφια της εταιρείας, ανακαλύφτηκε άλλο ένα τραγούδι των Congos από την ίδια εποχή, το "Don’t Blame It On I", μαζί με κάποιες διαφορετικές versions κυκλοφορημένων κομματιών. Δύο ακόμη από αυτές συμπεριλήφθηκαν στη συλλογή "2 Heavyweight: Another Blood and Fire Sampler"

--------------------

Listen to: Fisherman

--------------------

Έγραψαν σχετικά:

Allmusic.com: Beyond the Congos' superb songs and performance, the superb musicianship, and the exceptional vocal talents, it's Perry's arrangements that brought these numbers to life. Each one was carefully tailored, taking into consideration the mood of the piece and the vocalist.

Pitchfork - Top 100 Albums of the 1970s (#46): Heart of The Congos is arguably the only Black Ark album on which only the positive results of Perry's methodology are manifest. Collaborating with The Congos-- one of that era's greatest harmony groups-- Perry dodges cow patties and muddy, dubby pools as Cedric Myton's falsetto and Roydel Johnson's rich tenor contemplate spiritual awakening, cultural pride and human weakness.

Rough Guide - Reggae 100 Essential CDs: The complete aesthetic success of the set was not simply the result of Perry's having perfected his use of the studio he was soon to destroy. While the sound ­ involving the deployment of Echoplex reverb unit, Mutron phaser and Soundcraft board ­ was breathtaking in its multi-layered density, the vocal talents with whom he was working were of equal importance.

Reggae-Reviews.com: Beautiful harmonies, a real steaming jungle mix full of off-kilter noises and strange half-heard sounds. And some great conscious roots songs. If you only ever buy one reggae album in your life - this is the one to buy.

Eternal Thunder: This incredible album has achieved legendary status in the history of reggae, and with good reason. With some of Jamaica's greatest voices and musicians behind it, this is roots reggae at its earthiest, Rasta music at its dreadest, Lee Perry's Black Ark at its finest.

--------------------

ΥΓ1. Μέσα στο 2006 πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του συντονιστή του φόρουμ της Trojan Records μια ψηφοφορία για την επιλογή των 100 σημαντικότερων reggae δίσκων, χωρισμένων σε δύο κατηγορίες: single-artist και various-artists (καθώς οι περισσότεροι reggae δίσκοι είναι συλλογές από singles ο όρος album έχει μικρή εμβέλεια). Συμμετείχαν 49 φορουμίστες από τους θαμώνες του forum της Trojan και εκείνου της Blood & Fire (όπως ο υποφαινόμενος) και πέραν από το αρκετά αναμενόμενο αποτέλεσμα, όπου το Heart of the Congos βρέθηκε στην πρώτη θέση, αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά τόσο στα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, όσο και στη συζήτηση στο σχετικό thread εδώ. Η αποστροφή ενός σχολιαστή: "this beats the pants off any list you'll ever see in Mojo" νομίζω ότι δεν είναι υπερβολική.

ΥΓ2. Προφανώς το κείμενο γράφτηκε ενόψει της συναυλίας των Congos (εμφανίζονται σε μια πολλά υποσχόμενη βραδιά με Lee Perry, Max Romeo και Adrian Sherwood), που ουσιαστικά σήμερα αποτελούνται από τον Cedric Myton μαζί με μια νέα μπάντα μουσικών και τραγουδιστών. Το κείμενο εντάσσεται όμως και σε μια νέα κατηγορία αναρτήσεων ονόματι «αγαπημένοι δίσκοι», η οποία - καλώς εχόντων των πραγμάτων και όταν υπάρχει κατάλληλη διάθεση - θα έχει και συνέχεια. Δεσμεύομαι πάντως από τώρα ότι δε θα αφορά αποκλειστικά reggae δίσκους!

ΥΓ3. Βρίσκονται στα σκαριά ένα συντομότερο ποστ για τον Max Romeo κι ένα μικρό αφιέρωμα στην On-U Sound.